کتابخانه بالقرآن

17330 حدیث از چهارده معصوم علیهم‌السلام صفحه 3456

صفحه 3456

: کانوا قَوما مِن أهلِ الدُّنیا ولَیسوا مِن أهلِها ، فَکانوا فیها کَمَن لَیسَ مِنها ، عَمِلوا فیها بِما یُبصِرونَ ، وبادَروا فیها ما یَحذَرونَ ، تَقَلَّبُ أبدانُهُم بَینَ ظَهرانَی أهلِ الآخِرَةِ ، ویَرَونَ أهلَ الدُّنیا یُعَظِّمونَ مَوتَ أجسادِهِم وهُم أشَدُّ إعظاما لِمَوتِ قُلوبِ أحیائِهِم .

امام علی علیه السلام ـ در وصف زاهدان ـ : آنان ، گروهی از مردم دنیا هستند؛ ولی اهل دنیا (دنیا دوست) نیستند. در این دنیا ، همچون کسانی هستند که از آن نیستند . در دنیا ، بر اساس بینش و بصیرت عمل می کنند و از آنچه می ترسند (یعنی: مرگ) پیشی گرفتند؛ پیکرهایشان در میان اهل آخرت می گردد (جز با اهل آخرت نمی آمیزند)؛ اهل دنیا را می بینند که مرگِ تن هاشان را بزرگ می شمارند ، در حالی که آنان ، مرگِ دل های زندگانشان را بزرگ تر می شمارند.

نهج البلاغة : الخطبة 230 ، بحار الأنوار : ج 70 ص 320 ح 36 .

حدیث1849

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

الزّاهِدُ فِی الدُّنیا مَن وُعِظَ فَاتَّعَظَ ، ومَن عَلِمَ فَعَمِلَ ، ومَن أیقَنَ فَحَذِرَ ، فَالزّاهِدونَ فِی الدُّنیا قَومٌ وُعِظوا فَاتَّعَظوا ، وأیقَنوا فَحَذِروا وعَلِموا فَعَمِلوا ، إن

أصابَهُم یُسرٌ شَکَروا ، وإن أصابَهُم عُسرٌ صَبَروا .

امام علی علیه السلام : زاهدِ به دنیا ، کسی است که پند داده شد و پند گرفت، و کسی است که علم آموخت و به کار بست، و کسی است که یقین یافت و حذر کرد. پس، زاهدانِ به دنیا ، آن مردمانی اند که پند داده شدند و پند گرفتند، و یقین کردند

و حذر کردند ، و علم آموختند و عمل کردند؛ اگر آسایش به آنان برسد ، شکر می گویند و اگر به سختی در افتند ، شکیبایی می ورزند.

الجعفریّات : ص 233 عن الإمام الکاظم عن آبائه علیهم السلام ، تنبیه الخواطر : ج 2 ص 213 ، إرشاد القلوب : ص 14 کلاهما نحوه .