کتابخانه بالقرآن

17330 حدیث از چهارده معصوم علیهم‌السلام صفحه 3531

صفحه 3531

حدیث1994

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

: إنَّ الدُّنیا دارٌ رَضِیَ اللّه ُ لاِءَهلِهَا الفَناءَ ، وقَدَّرَ عَلَیهِم بِهَا الجَلاءَ ، فَکُلُّ ما فیها نافِدٌ ، وکُلُّ مَن یَسلُکُها بائِدٌ ، وهِیَ مَعَ ذلِکَ حُلوَةٌ غَضِرَةٌ

امام علی علیه السلام ـ در خطبه روز فطر ـ : دنیا سرایی است که خداوند برای اهل آن ، فنا خواسته، و کوچیدن از آن را برایشان مقدّر ساخته است. بنا بر این، هر آنچه در دنیاست ، تمام شدنی است، و هر که در آن گام نهد ، از بین رفتنی . با وجود این، دنیا شیرین و لذیذ است، و خوشایند و دل نشین. خود را برای طالبش آرایش کرده است، و به دلِ خواهانش می چسبد. شخص آزمند ، آن را خوش می یابد، و انسان بیمناکِ ترسان ، از آن بیزار است.

پس ـ خدایتان رحمت کناد ـ از دنیا با بهترین توشه ای که در اختیار شماست ، کوچ کنید، و جز به قدر کفاف ، از آن مجویید، و در دنیا چونان مسافرانی باشید که در منزلی فرود آمدند و از کمترین سایه آن استفاده کردند و سپس در پی کار خویش رفتند. در دنیا به ناز و نعمتی که مرفّهان از آن

برخوردارند ، چشم مدوزید، و در آن به خویشتن محرومیت دهید؛ چرا که این کار ، حساب [روز قیامت [را سبک تر می کند و به نجات ، نزدیک تر است.

عَیشٌ غَضِرٌ : ناعِمٌ رافِهٌ (تاج العروس : ج7 ص312 «غضر») . وفی بعض نسخ المصدر : «خَضِرَة» بدل «غضرة» .

حدیث1995

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

اِعلَموا ـ عِبادَ اللّه ِ ـ أنَّ المُؤمِنَ لا یُصبِحُ ولا یُمسی إلاّ ونَفسُهُ ظَنونٌ