کتابخانه بالقرآن

کتابخانه بالقرآن

17330 حدیث از چهارده معصوم علیهم‌السلام صفحه 3577

صفحه 3577

قالَ اللّه ُ تَعالی ... یا أحمَدُ ، إنَّ أهلَ الخَیرِ وأهلَ الآخِرَةِ رَقیقَةٌ وُجوهُهُم ، کَثیرٌ حَیاؤُهُم ، قَلیلٌ حُمقُهُم ، کَثیرٌ نَفعُهُم ، قَلیلٌ مَکرُهُمُ ، النّاسُ مِنهُم فی راحَةٍ ، أنفُسُهُم مِنهُم فی تَعَبٍ ، کَلامُهُم مَوزونٌ ، مُحاسِبینَ لاِءَنفُسِهِم مُتَعَیِّبینَ

امام علی علیه السلام ـ در حدیث معراج ـ : خدای متعال فرمود : « ... ای احمد! همانا اهل خیر و اهل آخرت ، کم رو و پُرحیایند ، حماقتشان اندک و سودشان بسیار است ، کمتر نیرنگ می زنند ، مردم از آنان در آسایش اند ، نفْس هایشان از آنان در رنج است ، گفتارشان سنجیده است ، محاسبه نفْس می کنند و بر آن خُرده می گیرند ، چشمانشان می خوابد و دل هایشان نمی خوابد ، دیدگانشان گریان است و دل هایشان به یاد خداست ، آن گاه که مردم از غافلان نوشته می شوند ، آنان از ذاکرانْ قلمداد می شوند ، در آغاز هر نعمتی حمد می گویند و در آخرش شکر به جا می آورند ، دعای آنان به درگاه خداوند ، بالا می رود و سخنشان [به نزد او] شنیده می شود ، فرشتگان به آنان شاد می شوند و دعایشان در آن سوی حجاب ها می گردد ، پروردگار دوست دارد که

سخنشان را بشنود ـ چنان که مادرْ فرزند را دوست می دارد ـ ، چشم بر هم زدنی از او باز نمی مانند ، علاقه ای به پرخوری و پرگویی و جامه زیاد ندارند ، مردم در نظر آنان مردگان اند و خداوند در نظرشان زنده و کریم است ، پشت کنندگان را از روی کَرَم فرا می خوانند و روی آورندگان را مهربانی می افزایند ، و دنیا و آخرت در نزد آنان ، یکی شده است.

فی بحار الأنوار : «متعبین لها» .

حدیث2076

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

: قالَ اللّه ُ : . . . یا أحمَدُ ، إنَّ أهلَ الآخِرَةِ لا یَهنَؤُهُمُ الطَّعامُ مُنذُ عَرَفوا رَبَّهُم ، ولایَشغَلُهُم مُصیبَةٌ مُنذُ عَرَفوا سَیِّئاتِهِم ، یَبکونَ عَلی خَطایاهُم ، یُتعِبونَ أنفُسَهُم ولا یُریحونَها ، وإنَّ راحَةَ أهلِ الجَنَّةِ فِی المَوتِ ، وَالآخِرَةُ مُستَراحُ العابِدینَ ، مُؤنِسُهُم دُموعُهُمُ الَّتی تَفیضُ عَلی خُدودِهِم ، وجُلوسُهُم مَعَ المَلائِکَةِ الَّذینَ عَن أیمانِهِم وعَن شَمائِلِهِم ، ومُناجاتُهُم مَعَ الجَلیلِ الَّذی فَوقَ عَرشِهِ.

امام علی علیه السلام ـ در حدیث معراج ـ : خداوند فرمود : « ... ای احمد! همانا اهل آخرت ، از آن هنگام که پروردگارشان را شناختند ، غذایی خوش از گلویشان پایین نرفت و از آن هنگام که گناهانشان را شناختند ، هیچ مصیبتی آنان را به خود مشغول نساخت . بر گناهان خویش می گریند ، نفْس هایشان را به رنج می افکنند و آنها را آسوده نمی گذارند . آسایش اهل بهشت ، در مردن است و آخرت ، آسایشگاه عبادت پیشگان است . مونس آنان ، اشک هایشان است که بر گونه هایشان سرازیر می شود ، و همنشینی آنان ، با فرشتگانی است که در راست و چپ آنان قرار گرفته اند، و راز و نیازشان با خداوند شکوهمندی است که بر فراز عرشِ خویش است» .

بحار الأنوار : ج 77 ص 21 ـ 25 ح 6 نقلاً عن إرشاد القلوب ، والطبعة التی بأیدینا خالیة منه .

حدیث2077

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه
تمامی حقوق این سامانه متعلق به کتابخانه بالقرآن می باشد.