کتابخانه بالقرآن

17330 حدیث از چهارده معصوم علیهم‌السلام صفحه 360

صفحه 360

تاریخ بغداد ، ج 5، ص 70، ح 2421

حدیث718

رسول خدا صلی الله علیه و آله :

ما مِنْ عالِمٍ اَو مُتَعَلِّمٍ یَمُرُّ بِقَرْیَةٍ مِنْ قُرَی الْمُسْلِمینَ اَو بَلْدَةٍ مِنْ بِلادِالْمُسْلِمینَ وَ لَمْ یَاْکُلْ مِنْ طَعامِهِمْ وَ لَمْ یَشْرَبْ مِنْ شَرابِهِمْ وَ دَخَلَ مِنْ جانِبٍ وَ خَرَجَ مِنْجانِبٍ اِلاّ رَفَعَ اللّه ُ تَعالی عَذابَ قُبورِهِمْ اَرْبَعینَ یَوْما؛

هیچ دانشمند و یا دانش اندوزی از روستایی از روستاها و یا شهری از شهرهایمسلمانان نمی گذرد و از خوراک آنان نمی خورد و از نوشیدنی آنان نمی نوشد و از یکطرف وارد نمی شود و از طرف دیگر خارج نمی گردد، جز آن که خدای متعال عذابقبرهایشان را تا چهل روز بر می دارد.

جامع الأخبار ، ص 507، ح 1405

حدیث719

رسول خدا صلی الله علیه و آله :

اِنَّ شَرَّ الشَّرِّ شِرارُ الْعُلَماءِ وَ اِنَّ خَیْرَ الْخَیْرِ خیارُ الْعُلَماءِ؛

بدترین بدها، دانشمندان بدند و بهترین خوب ها، دانشمندان خوب اند.