کتابخانه بالقرآن

17330 حدیث از چهارده معصوم علیهم‌السلام صفحه 386

صفحه 386

نهج الفصاحه، ح 432

حدیث770

رسول خدا صلی الله علیه و آله :

حوسِبَ رَجُلٌ مِمَّنْ کانَ قَبْلَکُمْ فَلَمْ یوجَدْ لَهُ مِنَ الْخَیْرِ شَیْ ءٌ إِلاّ أَنَّهُ کانَرَجُلاً موسِرا وَکانَ یُخالِطُ النّاسَ وَکانَ یَأْمُرُ غِلْمانَهُ أَنْ یَتَجاوَزوا عَنِ الْمُعْسِرِ فَقالَاللّه ُ عَزَّوَجَلَّ لِمَلائِکَتِهِ نَحْنُ أَحَقُّ بِذلِکَ مِنْهُ تَجاوَزوا عَنْهُ؛

یکی از گذشتگان را به حساب کشیدند و کار نیکی نداشت جز آن که مرد توانگری بودو با مردم داد و ستد داشت و به غلامان خود می گفت از مطالبه واماندگان درگذریدخداوند به فرشتگان گفت: ما به گذشت از او سزاوارتریم، از او درگذرید.

نهج الفصاحه، ح 1401

حدیث771

رسول خدا صلی الله علیه و آله :

اِذا ظَهَرَ الزِّنا وَ الرِّبا فی قَرْیَةٍ فَقَدْ اَحَلّوا بِاَنْفُسِهِمْ عَذابَ اللّه ِ؛

هرگاه زنا و ربا در جایی آشکار شود، مردم آنجا خود را در عذاب خدا افکنده اند.