کتابخانه بالقرآن

17330 حدیث از چهارده معصوم علیهم‌السلام صفحه 4487

صفحه 4487

حدیث3843

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

إذا استَولَی الصَّلاحُ علی الزَّمانِ وأهلِهِ ثُمّ أساءَ رَجُلٌ الظَّنَّ برَجُلٍ لَم تَظهَرْ مِنهُ حَوبَةٌ فقد ظَلَمَ، وإذا استَولی الفَسادُ علی الزَّمانِ وأهلِهِ فَأحسَنَ رَجُلٌ الظَّنَّ برجُلٍ فَقَد غَرَّرَ .

امام علی علیه السلام : هر گاه درستی و پاکی بر روزگار و مردمش حکمفرما شد ، اگر کسی به دیگری بی آن که گناهی از او آشکار شود گمان بد برد ستم کرده است و هرگاه فساد و ناراستی بر روزگار و مردم آن چیره شد ، اگر کسی به دیگری گمان نیک برد و خوشبین باشد ، فریب خورده است .

نهج البلاغة : الحکمة 114.

حدیث3844

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

أسوَأُ النَّاسِ حالاً مَن لَم یَثِقْ بَأحَدٍلِسُوءِ ظَنِّهِ، ولَم یَثِقْ بهِ أحَدٌ لِسُوءِ فِعلِهِ .

امام علی علیه السلام : آن کس حال و روزش از همه بدتر است که به سبب بدگمانیش، به کسی اعتماد ندارد و به سبب بدکرداریش دیگران نیز به او اعتماد نمی کنند .

کنز الفوائد : 2/182.