کتابخانه بالقرآن

17330 حدیث از چهارده معصوم علیهم‌السلام صفحه 863

صفحه 863

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله ـ در گفتگویی با جبرئیل علیه السلام ـ : گفتم: ای جبرئیل! تفسیر زهد چیست؟

گفت: «زاهد ، کسی [و آنچه] را که آفریدگارش دوست دارد ، دوست می دارد و کسی را که آفریدگارش او را ناخوش دارد ، ناخوش می دارد و از حلال دنیا می پرهیزد و به حرام آن ، توجّه نمی کند؛ زیرا حلال آن ، حساب دارد و حرامش کیفر. [ زاهد ، [همچنان که به خویشتن رحم می کند ، به همه مسلمانان ، رحم می کند و همان گونه که از لاشه گندیده بسیار بدبو ، دوری می کند ، از سخن [بیجا [می پرهیزد و همان گونه که از آتش دوری می کند که مبادا او را فرا گیرد ، از حُطام دنیوی و زرق و برق آن ، دوری می کند؛ آرزویش کوتاه است ، انگار که مرگ خود را پیش چشم دارد».

معانی الأخبار : ص 261 ح 1 ، مشکاة الأنوار : ص 423 ح 1419 وفیه «کثرة الأکل» بدل «الکلام» ، عدّة الداعی : ص 85 عن الإمام الصادق علیه السلام رفعه إلیه صلی الله علیه و آله نحوه ، بحار الأنوار : ج 69 ص 373 ح 19 ؛ کنز العمّال : ج 3 ص 208 ح 6191 نقلاً عن الدیلمی عن أبی هریرة .

حدیث1703

رسول خدا صلی الله علیه و آله :

لَیسَ الزُّهدُ فِی الدُّنیا تَحریمَ الحَلالِ ، ولا إضاعَةَ المالِ ، ولکِنَّ الزُّهدَ فِی الدُّنیا الرِّضا بِالقَضاءِ ، وَالصَّبرُ عَلَی المَصائِبِ ، وَالیَأسُ عَنِ النّاسِ .

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : زهد به دنیا ، به حرام کردن حلال [بر خود] و یا ترک دارایی نیست؛ بلکه زهد به دنیا ، عبارت است از: راضی بودن به قضا[ی الهی] و صبر در مصائب، و چشم امید بر کَندن از مردم.

مستدرک الوسائل : ج 12 ص 51 ح 13488 نقلاً عن القطب الراوندی فی لبّ اللباب .

حدیث1704

رسول خدا صلی الله علیه و آله :