305 حدیث از حضرت امام کاظم علیه السلام صفحه 130

حدیث250

امام کاظم علیه السلام :

لَنْ تَـکونُوا مُؤْمِنینَ حَتّی تَعُدُّوا الْبَلاءَ نِعْمَةً وَ الرَّخاءَ مُصیبَةً، وَ ذلِکَ اَنَّ الصَّبْرَ عِنْدَ الْبَلاءِ اَعْظَمُ مِنَ الْغَفْلَةِ عِنْدَ الرَّخاءِ؛

هرگز مؤمن نخواهید بود تا این که گرفتاری را نعمت و آسودگی و راحت را مصیبت بشمرید. و این بدان جهت است که صبر در گرفتاری، بهتر از غفلت در آسایش است.

جامع الأخبار، ص 313، ح 870 .

حدیث251

امام کاظم علیه السلام :

: یا هِشامُ ، ما بَعَثَ اللّه ُ أنبِیاءَهُ ورُسُلَهُ إلی عِبادِهِ إلاّ لِیَعقِلوا عَنِ اللّه ، فَأَحسَنُهُمُ استِجابَةً أحسَنُهُم مَعرِفَةً .

امام کاظم علیه السلام ـ به هشام بن حکم ـ : ای هشام! خداوند ، پیامبران و رسولانش را به سوی بندگان خود نفرستاده ، مگر بدان جهت که بصیرت الهی پیدا کنند . از این رو ، بهترین کسانی که دعوت آنان را اجابت می کنند ، کسانی هستند که شناخت بهتری دارند .

الکافی : ج 1 ص 16 ح 12 .