- دیباچه 1
- مقدمه 3
- اشاره 5
- فصل اوّل: آداب پیش از سفر حج 5
- ١. آمادگی 6
- ٢. اخلاص 7
- ٣. شتاب 8
- 4. آموختن مناسک حج 8
- 5. تهیه مال حلال 10
- 6. ره توشه پاکیزه 11
- ٧. خواندن دعا هنگام خروج 12
- اشاره 14
- فصل دوّم: اهمیت عمره وحج 14
- اشاره 15
- ١. فضیلت عمره 15
- الف) عمره در ماه رجب 16
- ب) عمره گزاردن در ماه مبارک رمضان 17
- اشاره 18
- ٢. وجوب حج و شرایط آن 18
- الف) حکمت و فلسفه حج 19
- ب) فضیلت حج 20
- ج) پاداش حج 21
- د) هزینه در راه حج 23
- ه) قرض برای حج 24
- و) دشواری حج 25
- ز) پاداش کسی که در احرام بمیرد 26
- ح) آثار حج 27
- یک - خیر دنیا و آخرت 27
- دو - طهارت 28
- سه - ثروت و سلامتی 29
- پنج - میهمان خدا 30
- چهار - نور 30
- شش - حاجی در پناه خداوند 31
- یک - هلاکت 33
- ط) پیآمد ترک حج 33
- دو - کفر 34
- سه - ترک دستور اسلام 35
- ی) حج گزاری پیامبران 36
- اشاره 37
- فصل سوم: مناسک حج وعمره 37
- ١. احرام و حکمت آن 38
- اشاره 38
- الف) محل احرام 39
- ب) غسل احرام 40
- ج) لباس احرام 41
- د) نیت احرام 42
- ه) تلبیه 43
- اشاره 43
- یک- ثواب تلبیه و تکرار آن 44
- دو - بلند لبیک گفتن 46
- سه - قطع لبیک 47
- ٢. طواف و نماز طواف 47
- الف) توقف در صفا و مروه 50
- ٣. سعی بین صفا و مروه و فضیلت آن 50
- اشاره 50
- ب) پاداش سعی 51
- 4. حلق و تقصیر 51
- اشاره 52
- 5. عرفات و علت نام گذاری آن 52
- الف) وقوف در عرفات 54
- ب) مناجات در عرفات 55
- وقوف در مشعرالحرام 56
- 6. مشعرالحرام 56
- اشاره 56
- الف) منا و ثواب وقوف در آن 58
- ٧. منا و علت نام گذاری آن 58
- اشاره 58
- ب) رمی جمرات 61
- اشاره 61
- ثواب رمی 62
- اشاره 63
- ج) قربانی کردن 63
- دعا هنگام قربانی کردن 64
- ٨. طواف نساء و نماز آن 65
- ٩. فضیلت حج نیابتی 66
- ١٠. طواف وداع 67
- فصل چهارم: اماکن مقدسه و مشاهد مشرفه 69
- اشاره 69
- ١. مکه مکرمه 70
- الف) نام های مکّه 70
- اشاره 71
- ب) فضیلت مکّه مکرمه 71
- یک - محللات حرم 72
- دو - محرمات حرم در مکّه 73
- سه - مکروهات حرم 75
- ج) مسجدالحرام 76
- اشاره 76
- یک - آداب وارد شدن به مسجدالحرام 77
- سه - فضیلت نماز خواندن در مسجدالحرام 78
- دو - مدفن پیامبران در مسجدالحرام 78
- یک - نام های خانه خدا 80
- د) خانه خدا 80
- دو - فضیلت کعبه 81
- سه - فضیلت نگاه کردن به کعبه 83
- ه) بهترین جای مسجدالحرام 84
- و) مقام ابراهیم 85
- ز) حجرالأسود 86
- اشاره 86
- استلام و بوسیدن حجرالأسود 87
- ح) حِجْرِ اسماعیل 88
- ط) حطیم 89
- ی) مُلتَزَم 90
- ک) مُستَجار 91
- اشاره 92
- ل) رکن یمانی 92
- صفا و مروه 93
- اشاره 94
- ٢. مدینه منوره 94
- الف) فضیلت اقامت کردن در مدینه 95
- ب) مدینه هجرتگاه و شهر محبوب پیامبر (ص) و زداینده پلیدی ها 96
- ج) آداب مدینه 97
- د) فضیلت مسجد النّبی 98
- ه) آداب مسجد النبی 99
- اشاره 99
- یک - فضیلت خواندن نماز در مسجدالنّبی 101
- دو - زیارت پیامبر (ص) 102
- سه - سلام دادن بر پیامبر (ص) 103
- چهار - شفاعت پیامبر (ص) 104
- پنج - پاداش زیارت کردن پیامبر (ص) 105
- شش - رعایت ادب در زیارت پیامبر (ص) 106
- و) ثواب و آداب زیارت حضرت زهرا (س) 107
- ز) زیارت امامان اهل بیت (ع) 108
- ح) زیارت قبور شهدا در مدینه منوره 109
- فصل پنجم: اخلاق در حج 112
- اشاره 112
- کمک به همراهان 113
- حُسن خُلق 113
- ١. اخلاق در موسم حج 113
- حفظ ره توشه 114
- شریک کردن دیگران در ثواب حج 115
- دیدار امام 116
- طواف کردن به نیابت از امامان 116
- توبه 118
- وداع با خانه خدا 118
- اطعام 118
- زود برگشتن از حج 119
- به مدینه رفتن 119
- صدقه دادن 120
- یاری رساندن به خانواده حج گزار 121
- سوغات حج 121
- وانهادن گناهان 122
- ٢. اخلاق بعد از حج 122
- دیدار با حج گزار 123
- اشاره 124
- فصل ششم: امورمتفرقه 124
- حدیث شبلی 125
- حاجی واقعی 125
- آنچه در تاریخ اسلام بر کعبه گذشت 139
- کتابنامه 140
الامام الکاظم (ع) :
مَن کانَ مِن مَکَّهَ علی مَسیرَهِ عَشَرَهِ أمیالٍ لم یَدْخُلها إلاّ بِإحْرامٍ. (1)
امام کاظم (ع) فرمود: هرکس از مکه به اندازه ده میل فاصله دارد، جز با احرام، وارد آن نشود.
الامام الرضا (ع) : فَإن قیلَ: فَلِمَ اُمِروا بِالإحرام؟
قیلَ لأن یَخشَعوا قَبلَ دُخولِهِم حَرَمَ الله وأمنَهُ ولئِلاّ یَلهُوا وَیَشتَغِلوا بِشَیءٍ مِن اُمورِ الدُّنیا ولَذّاتِها وَیَکونوا صَابرینَ فیما هُم فیهِ قاصِدینَ نَحوَهُ مُقبلینَ عَلَیهِ بکُلِّیتهِم. (2)
امام رضا (ع) فرمود: همانا مردم، مأمور شده اند که احرام ببندند، تا پیش از ورود به حرم امن خداوند خشوع پیدا کنند و به چیزی از کارهای دنیا و زینت ها و لذّت های آن، سرگرم و مشغول نباشند و در راه آنچه به سوی آن آمده اند، شکیبا باشند و با همه وجودشان رو به خانه خدا آورند.
الف) محل احرام
عَنْ ابنِ عبّاس: إنّ النّبی وَقَّتَ لأهْلِ المَدینَهِ ذَاالحُلَیفَهِ ولأهْلِ الشّامِ الجُحْفَهَ ولأهْلِ نَجْدٍ قَرنَ المَنازِلِ ولأهْلِ الیمَنِ یلَمْلَمَ. هُنَّ لَهُنَّ ولِمَن أتی عَلَیهِنَّ مِنْ غَیرِهِنَّ مِمَّنْ أرادَ الْحَجَّ والعُمرَهَ وَمَنْ کانَ دُونَ ذلکَ فَمِنْ حَیثُ أنْشَأ حتَّی أهلُ مکَّهَ مِن مَکَّهَ. (3)
ابن عباس می گوید: پیامبر خدا (ص) برای اهل مدینه، «ذو الحُلَیفه» و برای
1- وسائل الشیعه، ج ٩، ص 6٨.
2- حج و عمره در قرآن و حدیث، ص 3٠4.
3- صحیح بخاری، ج 2، ص 554.