حج و عمره در آینه عترت (خلاصه و بازنویسی کتاب حج و عمره در قرآن و حدیث) صفحه 88

داده ولی بر حجرالأسود دست نکشیده است. فرمود: این مستحب است، اگر نتواند، خداوند به عذرپذیری شایسته تر است.

ح) حِجْرِ اسماعیل

عَنْ طاوُوسِ الفقیهِ: رأیتُ فی الحِجْرِ زَینَ العابدینَ (ع) یصَلّی وَیدعُو: «عُبَیدکَ بِبابِکَ، أسیرُکَ بِفِنائکَ، مِسکینُکَ بِفنائکَ، سائلُکَ بِفِنائکَ، یشکُو إلیکَ ما لایخفی إلیکَ» وَفی خَبَرٍ: لاتَرُدَّنی عَنْ بابِکَ. (1)

طاووس فقیه می گوید: امام زین العابدین (ع) را در حجر دیدم که نماز می خواند و چنین دعا می کرد: بنده ناچیز تو به درگاه توست. اسیر تو در آستان توست. نیازمند تو به درگاه توست. گدای تو به آستان توست. نزد تو شکایتی دارد که بر تو پنهان نیست. در روایتی فرمود: مرا از درگاهت مران.

الإمام الصّادقُ (ع) :

الحِجْرُ بَیتُ إسماعیلَ وفیهِ قَبْرُ هاجَرَ وقبرُ اسماعیلَ. (2)

امام صادق (ع) فرمود: حِجر، خانه اسماعیل است و قبر هاجر و اسماعیل در آن قرار دارد.

الإمام الصّادقُ (ع) :

إنّ اسماعیلَ صَلَواتُ اللهِ علیهِ تُوفِّی وهُوَ ابنُ مائهٍ وثلاثینَ سَنَهً ودُفِنَ بِالحِجْرِ مع اُمِّهِ. (3)

امام صادق (ع) فرمود: اسماعیل که درود خداوند بر او باد، در صد و سی سالگی از دنیا رفت و در حجر، همراه مادرش دفن شده است.

عن ابی بلال المکّی: رأیتُ ابا عبدالله دَخَلَ الحِجرَ مِن ناحیهِ البابِ، فقامَ یصَلِّی علی قَدْرِ ذِراعَینِ مِن البیتِ، فقلتُ له: ما رأیتُ أحداً مِن أهلِ بَیتِکَ

1- حج و عمره در قرآن و حدیث، ص 16٠.
2- کافی، ج 4، ص 21٠.
3- بحارالانوار، ج 12، ص 113.