- مقدمه مؤلّف 1
- سوره حمد 3
- سوره بقره 4
- سوره آل عمران 31
- سوره نساء 39
- سوره مائده 46
- سوره انعام 58
- سوره اعراف 71
- سوره انفال 76
- سوره توبه 79
- سوره یونس علیه السلام 85
- سوره هود 87
- سوره یوسف علیه السلام 90
- سوره رعد 94
- سوره ابراهیم علیه السلام 98
- سوره حجر 99
- سوره اسراء 101
- سوره کهف 111
- سوره مریم علیها السلام 124
- سوره طاها 128
- سوره انبیاء 136
- سوره حج 144
- سوره مؤمنون 151
- سوره نور 158
- سوره فرقان 166
- سوره شعراء 172
- سوره نمل 174
- سوره نحل 179
- سوره قصص 187
- سوره عنکبوت 194
- سوره روم 198
- سوره لقمان 202
- سوره سجده 205
- سوره احزاب 208
- سوره سبأ 212
- سوره فاطر (ملائکه) 214
- سوره نمل 218
- سوره صافات 220
- سوره یس 223
- سوره زمر 229
- سوره مؤمن 232
- سوره فصلت 234
- سوره شوری 236
- سوره محمد صلی الله علیه و آله و سلم 240
- سوره ق 244
- سوره های ذاریات و طور 247
- سوره الرحمن 249
- سوره های واقعه و حدید 251
- سوره های طلاق و تحریم 254
- سوره معارج 256
- سوره های نوح علیه السلام و مدّثر 258
- سوره قیامت 260
- سوره های دهر و نازعات 262
- سوره تکویر 264
- سوره های مطففین و انشقاق 267
- سوره های بروج و طارق 268
- سوره های اعلی و زلزال 270
- سوره های ضحی و تین 273
- سوره های فجر و شمس 275
- سوره های علق و عادیات 277
- سوره های قارعه و تکاثر 279
- سوره های همزه و توحید و ناس 281
مقدمه مؤلّف
بسم الله النور. بسم الله نور النور. بسم الله منور النور
قرآن حبل الله ممدودی است که یک سمت آن لدی الله است و یک سمت آن در عالم ملک، و مردم برای رسیدن به درجات عالی کمال در خدمت آن هستند و چون لدی الله نامحدود است، کمال انسانهایی که تمسکّ به قرآن می نمایند می تواند نامحدود باشد و بی تردید تمسکّ به اهلبیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم شرط تمسک به قرآن و رسیدن به کمال می باشد، چرا که این دو، تا رسیدن به حوض از هم جدا نمی شوند. لَن یفترقا حتی یردا علی الحوض. و شاید بدین جهت، یکی از القاب حضرت ولی عصر ارواحنا فداه «شریک القرآن» است که شرط ورود به حصن توحید و چنگ زدن به ریسمان قرآن می باشد.
آری، به همان دلیل که «حَسْبُنا کِتابُ اللهِ» نادرست است، «حَسْبُنا وَلِیُّ الله» نیز ناصحیح می باشد، چرا که امام علیه السلام مفسّر و مبیّن کلام الهی و نسبت به کتاب خدا، ثقل اصغر است و نمی تواند بدون قرآن راهنما باشد، چنان که قرآن بدون امام راهگشا نیست.
خدای را سپاس که ما به این کشتی امن و امان درآمده ایم و از گردابها و طوفانها هراسی نداریم و امید آنکه همه حق پویان سرانجام صدای «یا بُنَیَّ ارْکَبْ مَعَنا» را بشنوند و شعار «سآوی اِلی جَبَلِ یَعْصِمُنی مِنَ الْماء» را رها کنند و باور کنند که «لا عاصم الیوم من امر الله الا من رحم» و بدانند کسی مورد ترحم است که به سفینه نجات درآید تا درامان بماند.
مَثَلُ اَهْلِ بَیْتی کَمَثَلِ سَفینَهِ نوحٍ مَنْ رَکِبَها نَجی وَ مَنْ تَرَکَها غَرَقَ.