منهج الیقین (شرح نامه امام صادق علیه السلام به شیعیان) صفحه 295

دعا نشانۀ توفیق

و بدان که توفیق یافتن دعا، علامت رفع بلاست، چنانچه کلینی رحمه الله از حضرت امام موسی [ کاظم ] علیه السلام روایت کرده که فرمود: هیچ بلایی نیست که نازل شود بر بندۀ مؤمن و خدای تعالی، او را ملهم سازد به دعا، مگر آن که برطرف شدن آن بلا، نزدیک خواهد بود. و هیچ بلایی نیست که نازل شود بر بنده ای مؤمن و او توفیق دعا نیابد، مگر آن که آن بلا، طویل خواهد بود. پس بر شما باد به دعا و تضرّع به سوی خدای - عزَّ و جلَّ -! (1)

کسانی که دعایشان پذیرفته است

و در احادیث، وارد شده که: چند کس، دعای ایشان مستجاب می شود: یکی، دعای امام عادل (2). دیگر، دعای مظلوم که ظالم را نفرین کند. و خدای - عزَّ و جلَّ - می فرماید که: من، انتقام از برای تو می کشم، هرچند بعد از مدّتی باشد. (3)دیگر، دعای فرزند صالح از برای پدر و مادر (4). (5)و [ دیگر ] دعای پدر صالح از برای فرزند (6)، و [ دیگر ] دعای برادر مؤمن که غایبانه برادر مؤمن خود را دعا کند. (7)

و در بعضی از احادیث، وارد شده که: از عرش، او را ندا می کنند که: خدای تعالی، به تو عطا کند صد هزار برابر آنچه به جهت برادر مؤمن خود، دعا کردی. (8)دیگر، نفرین پدر بر فرزند. (9)دیگر، دعای کسی که به سفر حج یا عمره رفته باشد. (10)و [ دیگر ]، کسی که به جهاد فی سبیل اللّه رفته باشد. (11)دیگر، دعای بیمار (12)، و در حدیث، امر وارد شده به آن که بیمار را به خشم نیاورند و دل تنگ نسازند. دیگر، دعای روزه دار تا وقتی که روزه بگشاید. (13)و در حدیثِ آمدن جمعی از صوفیه به خدمت حضرت امام جعفر صادق علیه السلام که در باب اسراف گذشت، مذکور شد که کدام جماعت، دعای ایشان مستجاب نمی شود.

1- 1) . همان، ج 2، ص 471، ح 2. [1]
2- 2) . کنز العمّال، ج 2، ص 97، ح 3305.
3- 3) . همان، ص 100، ح 3325.
4- 4) . ب: - «دعای فرزند صالح از برای پدر و مادر» .
5- 5) . همان، ص 97، ح 3305.
6- 6) . همان، ص 98، ح 3313 و 3314.
7- 7) . کنز العمّال، ج 2، ص 97، ح 3304.
8- 8) . الکافی، ج 2، ص 508، ح 6؛ [2] تهذیب الأحکام، ج 5، ص 184، ح 615؛ الأمالی، صدوق، ص 540، ح 723.
9- 9) . کنز العمّال، ج 2، ص 99، ح 3322.
10- 10) . همان، ص 97، ح 3304.
11- 11) . همان.
12- 12) . همان؛ مکارم الأخلاق، ص 361.
13- 13) . همان، ص 99، ح 3319 و 3320.