منهج الیقین (شرح نامه امام صادق علیه السلام به شیعیان) صفحه 357

محافظت بر نمازها

اشاره

وَ عَلَیْکُمْ بِالْمُحَافَظَهِ «عَلَی اَلصَّلَواتِ وَ اَلصَّلاهِ اَلْوُسْطی وَ قُومُوا لِلّهِ قانِتِینَ» 1 ، کَمَا أمَرَ اللّهُ بِهِ الْمُؤْمِنِینَ فِی کِتابِهِ مِنْ قَبْلِکُم وَ إیَّاکُمْ.

یعنی: بر شما باد به محافظت و نگهداریِ نمازها و نماز میانین! و بِایستید در بندگی الهی در حال قنوت، همچنان که خدای - عزَّ و جلَّ -، امر فرموده در کتاب خود، مؤمنان پیش از شما را و شما را.

و مراد از محافظتِ نمازها، آن است که نماز را به آداب و شرایط و (1)در وقت های خود به جا آورند، و نگذارید (2)که قضا شود و به آخر وقت افتد.

و مراد از صلواتی که امر به محافظت آن واقع شده، ممکن است که جمیع نمازهای واجبی و سنّتی باشد، و می تواند بود که فرائض و نوافل یا فرائض یومیه باشد. و معنی صلات وسطی مذکور می شود.

و در (3)فضل و محافظت صلوات، احادیث بسیار است. از آن جمله، روایت کرده ابن بابویه رحمه الله در فقیه، از حضرت پیغمبر صلی الله علیه و آله، و کلینی رضی الله عنه از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام که حضرت پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمود که: نماز، مثل ستون خیمه است که وقتی که بر جا ایستاده است، طناب ها و میخ ها و پرده، نفع دارد و وقتی که شکست، طناب و میخ و پرده، نفع نمی دهد. (4)و از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام روایت کرده که فرمود: حضرت پیغمبر صلی الله علیه و آله فرموده که: نماز، مثل ترازوست. پس کسی که تمام و با شرایط به جا می آورد، اجر و ثوابِ تمام می گیرد. (5)و ابن بابویه رحمه الله از حضرت پیغمبر صلی الله علیه و آله روایت کرده که فرمود: نماز، مثل نهری است که بر درِ خانۀ یکی از شما باشد و شبانه روزی، پنج مرتبه بیرون آید و در آن نهر، غسل کند. پس در بدن او بعد از پنج غسل، چرکی باقی نماند. همچنین با نمازِ پنج وقت، گناهی نمی ماند. (6)و کلینی و ابن بابویه رضی الله عنه از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام روایت کرده اند که فرمود (7): یک نمازِ فریضه، بهتر است از بیست حج. و یک حج، بهتر است از خانه ای که پُر از طلا باشد و از آن تصدّق

1- 2) . ج: - «و» .
2- 3) . الف و ب: «به جای آورید و نگذارید» .
3- 4) . ب: + «باب» .
4- 5) . کتاب من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 211، ح 693؛ الکافی، ج 3، ص 266، ح 9. [1]
5- 6) . الکافی، ج 3، ص 267، ح 13. [2]
6- 7) . کتاب من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 211، 640.
7- 8) . ب: - «فرمود» .