- مقدمۀ یادداشت 1
- یادداشت دبیر علمی کنگره 1
- دو. شروح و تعلیقه های الکافی 2
- اشاره 2
- یک. الکافی 2
- سه. مجموعه آثار تولیدی کنگره 3
- چهار. ویژه نامه های مجلات 4
- شش. DVD 4
- تقدیر و تشکر 4
- پنج. خبرنامه 4
- نام و نسب گلستانه 7
- درآمد 7
- بزرگان خاندان گلستانه 8
- گلستانه، از دیدگاه معاصران و تراجم نگاران 11
- سیّد علاء الدین گلستانه 11
- گلستانه و علّامه مجلسی 16
- منزل مسکونی 17
- وفات 17
- مدفن 18
- آثار 19
- فرزندان و بازماندگان 21
- شاگردان 23
- نامۀ امام صادق علیه السلام به شیعیان 24
- منهج الیقین 25
- نسخه های مورد استفاده 29
- روش تحقیق و تصحیح 30
- تقدیر و سپاس 31
- مقدّمۀ مؤلّف 36
- اشاره 42
- دعوت به شکیبایی، بردباری و آرامش 46
- فضلیت صبر 48
- فضلیت حلم و وقار 50
- اشاره 52
- نسبت حیاء و شکر 55
- الف. وَرَع 57
- ویژگی های نیکان 57
- ب. تقوا 59
- ج. عفّت 61
- تقیّه و آثار و شرایط آن 64
- 1. تعریف تقیّه و اقسام آن 64
- 2. تقیّۀ در منابع اهل سنّت 65
- الف. آیات 72
- 3. ادلّۀ جواز تقیّه 72
- اشاره 75
- ب. احادیث 75
- پاسخ طعنه های بی اساس 81
- 4. کیفیت تقیّه 83
- اشاره 84
- پرهیز از دروغ 85
- مذمت سخنان گناه آلود 90
- مذمت بهتان 90
- پرهیز از سخنی که متضمن ظلم بر کسی باشد 97
- اول. شرک 104
- اشاره 104
- گناهان کبیره 104
- ریا 105
- دوم. ناامید شدن از رحمت الهی 107
- سوم. امن از مکر الهی 107
- اشاره 107
- فرق میان خوف از خدا و یاس از رحمت الهی 109
- لزوم تساوی خوف و رجا 111
- خوف از خدا 112
- نکوهش بد گمانی به خدا 114
- لزوم اعتدال در خوف و رجا 115
- چهارم: قتل مؤمن 115
- پنجم: عاقّ والدین 118
- ششم: خوردن مال یتیم 125
- هفتم: متهم کردن زنان و مردان پاکدامن 127
- هشتم: رباخواری 129
- آیات و روایات در نهی از ربا 129
- اشاره 129
- نهم: گریختن از میدان جنگ 130
- دهم: بازگشت به عقائد جاهلیت بعد از مسلمان شدن 131
- یازدهم: زِنا 131
- دوازدهم: لواط 133
- سیزدهم: خیانت در غنیمت 135
- چهاردهم: سِحر 136
- پانزدهم: قسم دروغ خوردن 138
- شانزدهم: دروغ 139
- اشاره 142
- هفدهم: ترک زکات 142
- مقدار و نصاب زکات 144
- هجدهم: سبُک شمردن حج 145
- نوزدهم: انکار حقّ اهل بیت علیهم السلام 147
- بیست و یکم: شُربِ خَمر 148
- بیستم: تکبّر 148
- اشاره 148
- حرام بودن نوشیدن تمام مست کننده ها 156
- فُقّاع 165
- اشاره 166
- بیست و سوم: قمار 166
- بیست و دوم: خوردن خوراکی های حرام 166
- حکم شطرنج و نَرْد 168
- بیست و چهارم: مَلاهی 170
- بیست و پنجم: غنا 174
- اشاره 174
- مقدّمۀ اوّل، در تفسیر غنا و بیان معنی آن 174
- الف. معنای لغوی 174
- ب: معنای اصطلاحی 176
- مقدّمۀ دوم، در بیان حرمت غنا و آن که غنا از جملۀ کبائر است و ذکر احادیثی است که در 180
- اشاره 180
- مواردی که غنا جایز است 186
- اخباری که در جواز غنا وارد شده 188
- ردّ احادیث جواز غنا به روش اخباریان 197
- جمع میان اخبار 197
- نظر اهل سنّت دربارۀ غنا 200
- ردّ نسبت دادن اباحۀ غنا به پیامبر صلی الله علیه و آله یا ائمّه علیهم السلام 201
- اشاره 203
- بیست و ششم: پیمان شکنی 203
- کفّارۀ شکستن پیمان و نذر و قَسَم 204
- پیمان شکنی با امام 204
- اشاره 205
- شکستن پیمان دیگران 205
- بیست و هفتم: قطع رحم 205
- معنا و مصادیق صله و قطع رحِم 208
- آثار صِله رحِم و قطع رحِم 210
- بیست و هشتم: خوردن مالِ حرام 213
- سی ام: یاری کردن ظالمان 215
- بیست و نهم: حکم ناحق نمودن 215
- سی و یکم: یاری نکردن مظلوم 219
- عِقاب ترک یاری مؤمن 219
- اشاره 219
- ثواب نیکی به مؤمن 220
- سی و دوم: اسراف و تبذیر 221
- اشاره 221
- حد و اندازۀ اقدام به امور خیریه 222
- انواع اسراف 224
- حکم کشیدن تنباکو 229
- مذمّت بخل 231
- سخنان امام صادق علیه السلام به صوفیان 240
- جمع بین روایات 246
- اشاره 248
- سی و سوم: غیبت 248
- معنای غیبت 249
- مصادیق غیبت 250
- مذمّت غیبت 251
- اموری که در آنها غیبت جایز است 252
- سی و چهارم: ادا نکردن حقّ دیگران 255
- سی و پنجم: کم فروشی 255
- سی و ششم: خیانت 256
- سی و هفتم: اصرار بر گناهان صغیره 258
- سی و نهم: بیرون رفتن از حق در وصیّت 259
- سی هشتم: سخن چینی 259
- چهلم: خطاکاری نمودن در مکّه 261
- اشاره 261
- چهل و یکم: گناهان کبیرۀ دیگر 261
- کوچک شمردن گناهان 262
- لزوم آشکار نکردن معصیت 263
- اشاره 264
- فضیلت خاموشی و سکوت 265
- اشاره 266
- فضیلت سخن گفتن در موضعِ سخن 266
- امر به معروف و نهی از منکر 267
- مواردی که سخن گفتن بایسته است 267
- اشاره 270
- اول: فضیلت تهلیل «لا إله الّا اللّه» 270
- دوم: تقدیس الهی 272
- سوم: تسبیح الهی 272
- اشاره 274
- چهارم: فصلیت حمد و ثنای الهی 274
- فضیلت تمجید 275
- فضیلت تکبیر 276
- فضیلت شکر 276
- پنجم: تضرّع به درگاه الهی 278
- ششم: رغبت به عنایات و ثواب الهی 279
- هفتم: ذکر الهی 281
- اشاره 285
- شرایط دعا 287
- دلیل مستجاب نشدن دعاها 293
- کسانی که دعایشان پذیرفته است 295
- دعا نشانۀ توفیق 295
- بهترین دعاها 296
- اشاره 297
- زشتی معصیت الهی 298
- زوال و بی قدری دنیا 300
- اشاره 317
- آزمون های الهی برای مؤمنان 318
- لزوم خویشتن داری در هنگام غضب 320
- اشاره 324
- حرمت عمل به رأی و قیاس 326
- توانایی ائمه علیهم السلام بر استنباط تمام علوم از قرآن کریم 328
- اشاره 329
- نصوص دالّ بر امامت علی علیه السلام 331
- حدیث غدیر 339
- اشاره 343
- حد نداشتن یاد و ذکر الهی 344
- اشاره 357
- چگونگی محافظت از نماز 359
- مذمّت سبُک شمردن نماز 363
- نماز عصر (وسطی) 364
- اشاره 365
- فضیلت فقرا و مستمندان 366
- اشاره 369
- اشاره 375
- احادیث دیگر در مذمّت تکبّر 375
- اشاره 376
- 1. اسباب تکبّر 376
- ب. توانگری و ثروت 378
- ج. منصب، سلطنت و قدرت 380
- د. آراستگی به کمالات و اوصاف نیکو 392
- 2. نشانه های متکبّران 393
- 3. علاج تکبّر 395
- اشاره 400
- فضیلت دیدار برادران مؤمن 406
- اشاره 413
- فضیلت شیعیان 420
- صفات شیعیان 429
- اشاره 433
- حقیقت توبه 434
- چگونگی توبه و شرایط آن 435
- فضیلت توبه 436
- آخرین فرصت برای توبه 436
- اشاره 462
- ترقیمۀ نسخه ها 462
- انجامۀ مؤلف 462
- اشاره 464
- بقره 465
- اشاره 465
- فهرست آیات 465
- آل عمران 466
- نسا 466
- مائده 467
- اعراف 468
- انعام 468
- انفال 468
- توبه 468
- یونس 469
- هود 469
- ابراهیم 469
- یوسف 469
- رعد 469
- اسرا 470
- حجر 470
- نحل 470
- طه 471
- مریم 471
- کهف 471
- حج 471
- انبیا 471
- نور 472
- مؤمنون 472
- فرقان 472
- قصص 473
- روم 473
- لقمان 473
- احزاب 473
- غافر 474
- صافات 474
- زمر 474
- محمّد 475
- شوری 475
- زخرف 475
- فصّلت 475
- احقاف 475
- فتح 475
- حجرات 476
- رحمان 476
- حشر 476
- طور 476
- صف 476
- نجم 476
- حدید 476
- واقعه 476
- طلاق 477
- مدّثر 477
- قیامت 477
- انسان 477
- تحریم 477
- مطفّفین 477
- غاشیه 477
- نصر 478
- فجر 478
- قدر 478
- فهرست روایات 479
- فهرست اعلام 483
- فهرست کتب 497
- فهرست اماکن 501
- فهرست منابع و مآخذ 503
مثلاً، کشته باشد، گفته اند که می باید وارث او را اعلام نمود که: من، پدر تو را کُشته ام. اگر خواهی، مرا در عوض بکُش یا دیه بگیر. و اگر عفو کنی، اختیار داری.
و علما، در توبۀ مُبعّضه (یعنی آن که از بعضی معاصی توبه کند) ، اختلاف نموده اند و شاید که صحیح بودنش ظاهرتر باشد. و همچنین در توبۀ مُجمله که معاصی را به تفصیل، ذکر نکند و دلیلی بر آن که تفصیل معاصی شرط باشد، ظاهر نیست. و غسل توبه در توبۀ کفر و کبائر و صغائر، موافق مشهور میان علما، سنّت است.
و توبه، واجب فوری است؛ یعنی بعد از معصیت، بی فاصله، واجب می شود؛ امّا اگر کسی تأخیر کند، در هر وقت که به جا آورد، قبول می شود، مادام که احوال آخرت را یا حضرت پیغمبر صلی الله علیه و آله و امیر المؤمنین علیه السلام را در وقت مُردن نبیند، و بعد از معاینه، توبه قبول نیست.
آخرین فرصت برای توبه
و کلینی رضی الله عنه از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام روایت کرده اند که حضرت پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمود: کسی که توبه کند پیش از مُردنش به یک سال، خدای تعالی، توبۀ او را قبول می کند. بعد از آن فرمود: به درستی که یک سال، بسیار است. کسی که توبه کند (1)پیش از مُردنش به یک ماه، خدای تعالی، توبۀ او را قبول می کند (2). بعد از آن فرمود که: یک ماه، بسیار است. کسی که توبه کند پیش از مُردنش به یک هفته، خدای تعالی، توبۀ او را قبول می کند. بعد از آن فرمود که: یک هفته، بسیار است. کسی که توبه کند پیش از مُردنش به یک روز، خدای تعالی، توبۀ او را قبول می کند. بعد از آن فرمود که: یک روز، بسیار است. کسی که توبه کند قبل از معاینه، خدای تعالی، توبۀ او را قبول می کند. (3)و معنی معاینه، قبل از این مذکور شد، و ابن بابویه رحمه الله در فقیه، این حدیث را با اندک تغییری روایت کرده. (4)
فضیلت توبه
و از جملۀ احادیث که در باب توبه وارد شده، روایت کرده است محمّد بن یعقوب کلینی رضی الله عنه از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود که: خدای تعالی، دوست می دارد بنده ای را به آن که طلب
1- 1) . ب: «می کند» .
2- 2) . ب: - «بعد از آن فرمود: به درستی که یک سال، بسیار است. کسی که توبه کند پیش از مُردنش به یک ماه، خدای تعالی، توبۀ او را قبول می کند» .
3- 3) . الکافی، ج 2، ص 440، ح 2. [1]
4- 4) . کتاب من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 133، 351. [2]