زیبایی های اخلاق صفحه 178

باشد نجات نمی یابد،زاهدان هم جز با ورع به نجات نمی رسند (1).

خدای عزیز ورع را مایه ی کمال و سرمایه ی جمال و لباس جلال و سر ایمان و ستون دین و چون کشتی نجات بخش خوانده است،بر ماست که از این حسنه ی اخلاقی و زیور باطنی استفاده کنیم و توشه ای قابل توجه برای آخرت خود از برکت آن فراهم آوریم.

2-احترام به محتاج و فقیر

خدای مهربان در یکی از توصیه هایش به موسی بن عمران فرمود:

أکرِمِ السائِلَ إذا أتاکَ،بِرَدٍّ جَمیلٍ أو إعطَاءٍ یَسِیرٍ (2).

به درخواست کننده ی نیازمند،با رد کردنش به صورتی زیبا-اگر مالی نداری - یا پرداخت به او-گرچه به مالی اندک-احترام بگذار و او را گرامی دار.

ثروت و مال در حقیقت امانتی از سوی خدا در اختیار انسان است تا انسان از آن مال احتیاجات و نیازهای خود را برآورده کند و به اندازه ی مسکن و پوشاک و خوراک و مرکَب و مخارج ضروری دیگر از آن استفاده نماید و ما زاد بر آن را به صورت انفاق،صدقه،زکات،خمس به نیازمندان آبرودار و اقوام فقیر و از کار افتادگان و ایتام تهی دست بپردازد.بخل در پرداخت مال امری بسیار ناپسند و مذموم و موجب شقاوت و سبب دچار شدن انسان به آتش دوزخ است (3).

حضرت علی علیه السلام درباره ی بهترین اموال می فرماید:

1- 1) -ارشاد القلوب.203/1،الباب الرابع و الخمسون؛بحار الانوار.26/74،باب 2،حدیث 6.
2- 2) -کافی.45/8،حدیث موسی (ع)،حدیث 8؛بحار الانوار.34/74،باب 2،حدیث 7.
3- 3) -سوره ی توبه (9).34.