فرهنگ اخلاق صفحه 393

انسانی یا مقاصد شیطانی نزدیک خواهد شد.

رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله فرموده اند:

«کسی که به سخن گوینده ای گوش فرا داده، آن را بپذیرد، او را عبادت کرده است! اگر گوینده از خداوند بزرگ سخن می گوید، عبادت خدا نموده، و چنانچه از زبان ابلیس صحبت می کند، عبادت شیطان کرده است.».(1)

از همین جا به نقش حیاتی تلاش های انسانی، فعالیت های مذهبی، کتب سودمند، مجالس وعظ، توصیه های نیک و هم نشینان صالح و تأثیر شگفت انگیز آن ها در اصلاح و هدایت مردم پی می بریم. همچنان که از نقش ویرانگر تبلیغات زهرآگین بیگانگان در جهت دادن عموم مردم به طرف اهداف شیطانی و دور ساختن آنان از فرهنگ اسلامی و ارزش های انسانی آگاه می گردیم.

افرادی که در راه خود سازی و تهذیب نفس گامی برنداشته، نسبت به گفتار، رفتار و سرنوشت خود احساس مسئولیت نمی کنند، بدون آنکه عواقب نیک یا بد تصوّرات ذهنی و خطورات قلبی را عمیقاً مورد ارزیابی قرار دهند، با سرعت از آن متأثّر گشته، برای تحصیل یا دفع آن به حرکت در می آیند.

امّا کسانی که با حالات نفس و فعل و انفعالات درونی انسان آشنا، و با تلاش های انسانی و اخلاقی، در صدد اصلاح خویش هستند، بدون ارزیابیِ دقیق از سود و زیان خطورات ذهنی به آن ارادت نورزیده، به سادگی تسلیم خواهش های نفسانی نمی گردند.

آنچه را می نگرند، مطالبی را که به گوش آنان می رسد، و اموری را که در ذهن آنان منعکس می گردد، مجموعه ای از تصوّرات و معلومات نیک و بد به حساب