انوار هدایت: مجموعه مباحث اخلاقی مکارم شیرازی صفحه 1

مقدّمه حضرت آیةاللّه العظمی مکارم شیرازی (مدّ ظلّه العالی)

عالم بی‌عمل به همان اندازه خطرناک است که عامل بی‌علم، زیرا از نظر اسلام «علم» و «عمل»، همچنین «عقیده» و «اخلاق»، به‌منزله دو بال نیرومند برای پرواز انسان به‌سوی جوار قرب الهی و وصول دیدار آن محبوب بی‌بدیل است.

هیچ‌یک از این دو به‌تنهایی نمی‌تواند انسان را به کمالات برساند. علم بدون عمل مانند عمل کردن بدون آگاهی، مایه انواع انحرافات و به گفته امام صادق علیه السلام در حدیث معروف که در اصول کافی آمده: «لا تَزیدُهُ سُرعَةُ السِّیرِ إلّابُعداً» است. به همین دلیل همیشه علمای بزرگوار ما کوشیده‌اند دروس علمی را با نصایح اخلاقی و نکات دقیق و جالب از آیات و روایات اسلامی بیامیزند تا قلب‌های دانش‌طلبان همچون افکارشان روشن و نورانی شود.

این حقیر به حکم احساس وظیفه، سال‌هاست که سعی می‌کنم روزهای چهارشنبه که روز آخر درسی هفته است، یکی از روایات ناب معصومین علیهم السلام را در زمینه تهذیب نفس و پرورش اخلاق، از منابع معتبر برای طلّاب عزیز درس خارج مطرح کرده و به ذکر دقایق و نکات و محتوای آن بپردازم، تا هم گوینده از آن پند گیرد و هم شنونده راه و رسم اخلاق را بیاموزد.

این روایات گاه مجموعه‌هایی از احادیث را که در بحارالانوار یا روضه کافی یا نهج‌البلاغه یا تحف‌العقول که دارای یک تسلسل جالب منطقی است شامل