فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام حرف (آ) صفحه 116

ص:118

برداشت ها

1. یکی از انواع آزار و اذیت، آزار زبانی است که گاهی از آزار و اذیت جسمانی و بدنی، سخت تر خواهد بود. بنابراین، قرآن کریم می فرماید:

وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَهٍ لُمَزَهٍ.

وای بر هر بدگوی عیب جو.

2. آزار و اذیت دشمنان می تواند سازمان دهی شده و با نقشه باشد که در جوامع کنونی می تواند امنیت جامعه را به خطر افکند.

3. در برابر آزار و اذیت سازمان دهی شده باید برخورد کرد. قرآن کریم می فرماید:

ای کسانی که ایمان آورده اید! همواره برای خدا قیام کنید و از روی عدالت گواهی دهید. دشمنی با جمعیتی، شما را به گناه و ترک عدالت نکشاند. عدالت کنید که به پرهیزگاری نزدیک تر است... . (مائده: 8)

بنابراین، می بینیم حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله از صراط عدالت خارج نمی شود و به اندازه همان جرم و اذیت، پاسخ مناسب می دهد.

4. در همه احوال باید بر نفس خویش کنترل داشته باشیم و با خشم و عصبانیت برخورد نکنیم. گاهی هدف دشمن از آزار و اذیت، به خشم در آوردن فرد مسلمان است تا او را به انجام کارهای نسنجیده وادار کند. یکی از ملوک بی انصاف، پارسایی را پرسید: از عبادت ها کدام فاضل تر است؟ گفت: تو را خواب نیمروز تا در آن، یک نفس، خلق را نیازاری.

ظالمی را خفته دیدم نیم روز

گفتم: این فتنه است، خوابش برده بِه

آن که خوابش بهتر از بیداری است