فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام حرف (آ) صفحه 192

ص:194

1. جحود یا ستیزه جویی با حقیقت؛

2. بی تفاوتی در دفاع از حق و حقیقت (جحود عملی). به عبارتی، انسان گاهی با درک حقیقت و علم به آن، با زبان و گفتار آن را نفی می کند و حاضر نیست سر تسلیم فرود آورد که این حالت را جحود می نامند. گاهی نیز با زبان انکار نمی کند، ولی در عمل، به دفاع از حق و حقیقت برنمی آید که این نیز نوعی انکار حق و حقیقت است که می توان آن را جحود عملی نامید.

3. منت گذاشتن در مقابل اعمال خوب؛

4. حسد ورزیدن؛

5. عُجب و به خود بالیدن؛

6. ریای پس از عمل.

منابع دیگر

1. خندان، اصغر. آسیب شناسی دینی از دیدگاه شهید مطهری، سازمان تبلیغات اسلامی، تهران، 1380.

2. کاظمی، سید علی اصغر. بحران جامعه مدرن (زوال فرهنگ و اخلاق درفرایند نوگرایی)، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، تهران، بی تا.

3. دژاکام، علی. تفکر فلسفی غربت از نظر استاد شهید مرتضی مطهری، اندیشه معاصر، تهران، 1377.

4. نوح، محمد. شناخت و معالجه آفت های دین داری و دعوتگری، مترجم:عبدالعزیز سلیمی، نشر احسان، تهران، 1377.

5. اسهری، مجید. علل و عوامل بروز و رشد آسیب های اجتماعی و راهکارهای مقابله با آن، تهران، 1380.