فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام حرف (آ) صفحه 48

ص:50

آراستگی

اشاره

امام علی علیه السلام فرموده است:

تَجَمّلاً فی فاقَهٍ. (1)

(پرهیزگاران) در تهی دستی (نیز) آراسته هستند.

آراستن؛ یعنی زینت دادن. آراستن، زینت دادن با افزایش است در مقابل پیراستن که با کاهش همراه است. آراستن به معانی دیگر هم چون نظم دادن، ترتیب دادن، آماده کردن و هماهنگ کردن نیز آمده است. در این صورت، شخص یا چیز آراسته عبارت است از: زینت داده شده، منظم و مرتب. (2)

آراستگی، در زیبادوستی انسان ریشه دارد؛ زیرا آدمی، زیبایی را دوست دارد،آن را می پسندد و به سوی آن کشیده می شود. پس به حکم همین کشش درونی است که آراستگی را انتخاب می کند؛ چون آراستگی می تواند جلوه گر زیبایی ها باشد.

هنگامی که انسان زیبا و آراسته باشد، خود را با جهان هستی هم آهنگ می یابد؛ زیرا جهان، زیبا و آراسته است. خداوند جمیل، جهان هستی را پر از نقش و نگار آفریده و این زیبایی و آراستگی را در برابر نگاه آدمی نهاده است. برای نمونه، خداوند، آسمان را با ستارگان زیبا آراسته است:

إِنّا زَیَّنَّا السَّماءَ الدُّنْیا بِزینَهٍ الْکَواکِبِ. (صافات: 6)

ما آسمان این دنیا را به زیور اختران آراستیم.