- چكيده 1
- مقدمه 1
- نكات ادبي آيه 2
- قاعدگي زنان از ديدگاه قرآن 2
- توضيح و تفسير 4
- زيانهاي آميزشي در حال حيض 5
- پزشكي قاعدگي 6
- منشأ پيدايش رگل 7
- تجربه اي براي هر ماه (اولين خون ريزي ماهانه) 7
- دستور عادلانه اسلام در مورد عادت ماهيانه زنان 7
- روايات پيرامون قاعدگي (رگل، حيض) 9
- حضرت زهرا سلام الله عليها خون حيض نميديد 9
- نظر صدر المتالهين و علامه شعراني 10
- حيض نجاست و پليدي در زنهاست 13
- سر اين كه جايز نيست زن حائض خضاب كند 13
- سر اين كه زن حامل حيض نميشود 14
- سر اين كه جايز نيست جنب و حائض موقع تلقين ميت حاضر باشند 14
- عذاب زني كه وقتي پاك شد غسل ننمايد 15
- روزي فرزند در شكم مادر 16
- مسأله 428: 17
- احكام حيض / رساله آيت الله فاضل لنكراني 17
- مجامعت در حال حيض 17
- مسأله 427: 17
- مسأله 433: 18
- مسأله 429: 18
- مسأله 431: 18
- مسأله 432: 18
- مسأله 430: 18
- مسأله 438: 19
- مسأله 437: 19
- مسأله 436: 19
- مسأله 435: 19
- مسأله 434: 19
- احكام حائض 20
- مسأله 439: 20
- مسأله 441: 20
- مسأله 442: 20
- مسأله 440: 20
- مسأله 444: 21
- مسأله 448: 22
- مسأله 446: 22
- مسأله 447: 22
- مسأله 445: 22
- مسأله 449: 22
- مسأله 453: 23
- مسأله 452: 23
- مسأله 454: 23
- مسأله 450: 23
- مسأله 451: 23
- مسأله 455: 24
- مسأله 456: 24
- مسأله 458: 24
- مسأله 457: 24
- مسأله 463: 25
- مسأله 461: 25
- مسأله 462: 25
- مسأله 459: 25
- مسأله 460: 25
- مسأله 464: 26
- مسأله 468: 26
- مسأله 465: 26
- مسأله 466: 26
- مسأله 467: 26
- مسأله 469: 27
- پينوشتها: 27
- منابع و مآخذ 30
بتول به آن زني گفته ميشود كه هيچ گاه خوني نبيند، يعني حيض نشود زيرا حيض شدن در دختران پيامبر مكروه و ناپسند است (7)
حضرت باقر عَلَيْهِ السَّلَام از پدران بزرگوارش نقل ميفرمايد:
فاطمه دختر پيامبر اكرم صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِه وَ سَلَّم از آن جهت «طاهره» ناميده شد كه از هر پليدي و ناپاكي بر كنار و از هر آلودگي پاك بود.
او هيچ گاه خون حيض و نفاس نديد. (8)
نظر صدر المتالهين و علامه شعراني
دربارهي علت اين ويژگي و كيفيت آن چنين ميتوان گفت:
خداوند در عالم طبيعت سنتّها و قوانيني بر طبق نظام علّي، علت و معلولي و اسباب و شرايطي دارد، همان گونه كه حضرت صادق عَلَيْهِ السَّلَام فرموده است:
«أَبَي اللَّهُ أَنْ يُجْرِيَ الْأَشْيَاءَ إِلَّا بِالْأَسْبَابِ فَجَعَلَ لِكُلِّ شَيْ ءٍ سَبَباً»
خداوند از اين كه كارها از غير طريق اسباب اجرا شود، اباء و امتناع داد و براي هر چيزي سببي قرار داده است.
صدرالمتالهين گويد: