الاربعین الحسینیه صفحه 146

الحدیث 18

اشاره

و بالسند المتصل الی رئیس المحدثین فی «الأمالی» باسناده الی محمد بن مسلم، قال: سألت الصادق جعفر بن محمد (ع) عن خاتم الحسین بن علی الی من صار؟ و ذکرت له أنی سمعت أنه أخذ من اصبعه فیما أخذ. قال: لیس کما قالوا، ان الحسین (ع) أوصی الی ابنه علی بن الحسین و جعل خاتمه فی اصبعه و فوض الیه أمره، کما فعله رسول الله (ص) بامیرالمؤمنین (ع) و فعله امیرالمؤمنین بالحسن، و فعله الحسن بالحسین، ثم صار ذلک الخاتم الی أبی بعد أبیه، و منه صار الی و هو عندی، و انی لا بسه کل جمعه و أصلی فیه. قال محمد بن مسلم: فدخلت الیه یوم الجمعه و هو یصلی، فلما فرغ من الصلوه مد الی یده، فرأیت فی اصبعه خاتما نقشه: «لا اله الا الله عده للقاء الله» فقال: هذا خاتم جدی ابی عبدالله الحسین بن علی (ع).

ترجمه

محمد پسر مسلم گفت: پرسیدم از صادق (جعفر پسر محمد) از انگشتری حسین پسر علی که به چه کس رسید؟ و گفتم که من شنیده ام که برده شده در آنچه بردند. گفت: چنین نیست که گفته اند. به درستی که حسین سپرد کار خود را به پسرش علی و انگشتری خود را در انگشت وی کرد و واگذاشت به وی کارهای خود را، چنان که رفتار نمود پیغمبر با امیرالمؤمنین (ع) و امیرالمؤمنین (ع) با حسن (ع) و حسن (ع) با حسین (ع). پس رسید آن انگشتری به سوی پدرم پس از پدرش، و از پدرم به من رسید و او نزد من است و من دست کنم آن انگشتری را هر روز آدینه و نماز کنم در او. پس محمد پسر مسلم گفت: درآمدم به سوی وی روز آدینه و او نماز می کرد. چون پرداخت نماز خود را، دراز نمود سوی من دست