الاربعین الحسینیه صفحه 149

الحدیث 19

اشاره

و بالسند الی الشیخ المتقدم فی الأمالی مسند الی الاصبغ بن نباته، قال: بینا امیرالمؤمنین (ع) یخطب الناس و هو یقول: سلونی قبل أن تفقدونی،فوالله لا تسئلونی عن شیئی مضی و لا عن شی ء یکون الا نبئتکم به، فقام الیه سعد بن أبی وقاص فقال: یا امیرالمؤمنین، أخبرنی کم فی رأسی و لحیتی من شعره؟ فقال (ع): أما و الله لقد سئلتنی عن مسئله حدثنی خلیلی رسول الله (ص) انک ستسألنی عنها، و ما فی رأسک و لحیتک من شعره الا و فی اصلها شیطان جالس، و ان فی بیتک لسخلا یقتل الحسین ابنی - و عمر بن سعد یومئذ یدرج بین یدیه -

ترجمه

اصبغ پسر نباته گفت: میانه ی آن که سخن می سرود امیرالمؤمنین در روی مردم و می گفت: بپرسید از من پیش از آن که نیابید مرا، پس به خدا سوگند، نخواهید پرسید مرا از چیز گذشته و نه از چیزی که خواهد شد، مگر آن که آگاه کنم شما را به او، پس برخاست سعد پسر ابی وقاص و گفت: یا امیرالمؤمنین! به من گوی چه اندازه موی در سر و ریش من است؟ پس گفت او را: آگاه باش! به خدا سوگند هر آینه پرسیدی مرا از پرسیدنی که سروده بود برای من دوست من پیغمبر خدا که تو خواهی پرسید از من او را، و نیست در سر و ریشش تو مویی مگر آن که در بن و بیخ او اهریمن نشسته، و به درستی که در خانه ی تو بزغاله ای است که خواهد کشت حسین پسر مرا - و عمر سعد در آن روز به راه افتاده بود جلو روی او -.