الاربعین الحسینیه صفحه 252

الحدیث 33

اشاره

ما رواه جماعه من ارباب المقاتل فی وداعه، کالشیخ الأجل ابن شهر آشوب و أبی مخنف و الشیخ فخرالدین و اللفظ له:«ان الحسین لما نظر الی اثنین و سبعین رجلا من أهل بیته صرعی، التفت الی الخیمه فدعا ببرده رسول الله (ص) و التحف بها، و أفرغ علیه درعه الفاضل و تقلد سیفه و استوی علی متن جواده و هو غائص فی الحدید، فأقبل علی النساء فنادی: یا سکینه، یا فاطمه، یا زینب، یا أم کلثوم، علیکن منی السلام، و انی بارز الی هؤلاء القوم، فأقبلت سکینه و هی صارخه، فضمها الی صدره و مسح دموعها بکمه و قال: «سیطول...» (الابیات)، فنادته سکینه: یا أبه، استسلمت للموت؟ فقال: کیف لا یستسلم من لا ناصر له و لا معین؟ فقالت: یا ابه، ردنا الی حرم جدنا. فقال: «هیهات لو ترک القطا لنام»، فتصارخت النساء فسکتهن الحسین (ع) (1) ».مؤلف گوید: تأسف دارم که در زمان جوانی که هنگام نشاط زندگانی است کثرت اشتغال به علوم نظریه مجال نداد که به خیال نظم اشعار لطیفه در مراثی سیدالشهداء که موجب اجر و ثواب جزیل است باشم، و عمر عزیز صرف به علوم اصلاحیه ی فلسفه و کلام و فنون ادبیه و شرعیه نمودم.طویت باحراز الفنون و نیلها رداء شبابی و الجنون فنون فلما تعاطیت الفنون و نیلها تبین لی أن الفنون جنون اکنون که مخاطب به خطاب «یا ابناء الخمسین، زرع قد دنا حصاده» شده ام، طبیعت خامد و قریحه جامد است: