وجود امام مهدی علیه السلام از منظر قرآن و حدیث صفحه 15

1- 21. سوره انبیاء، آیه 73.

2- 22. سوره بقره، آیه 124.

3- 23. سوره توبه، آیه 12.

4- 24. سوره احقاف، آیه 12.

5- 25. سوره یس، آیه 12.

در نتیجه از آیه مورد بحث استفاده می شود که در هر زمانی باید امام موجود باشد تا کسانی که قصد هدایت و پیروی از حق و حقیقت را دارند به او مراجعه کرده و او را مقتدا و الگوی خود قرار دهند، همان گونه که در هر زمانی نیز گروهی به دنبال امامان باطل و ضلالتند.

صفات امام به حق

سؤال محوری که در مورد بحث مطرح است این که: این امام به حقّ که حجّت خدا بر خلق در هر عصری است چه خصوصیاتی باید داشته باشد؟

با مراجعه به آیات گذشته پی می بریم که مقصود به امام به حقّ کسی است که اهلیّت و قابلیّت برای احتجاج به او را در روز قیامت داشته باشد، یعنی قدرت بر هدایت و رساندن به حق و حقیقت را داشته باشد. و به تعبیر دیگر شاهد بر رفتار امت خود باشد و طاعتش مستلزم طاعت خدا باشد.

حال باید دید که چه کسی چنین صفاتی را بالفعل در وجود خود دارد؟ چه کسی است که خود به هدایت مطلقه رسیده و قابلیّت و اهلیّت دستگیری مردم برای هدایت به حق و حقیقت را دارد؟

مدرسه اهل بیت و تابعین آنان این سؤال را به خوبی جواب داده اند؛ زیرا آنان معتقدند که در هر زمانی باید امام معصومی در روی زمین باشد تا زمین از حجّت خدا خالی نگردد، و امام ما در این عصر و زمان امام دوازدهم یعنی حضرت حجه بن الحسن المهدی علیه السلام است. کسی که امامت او به نصّ رسول اکرم صلی الله علیه وآله و امامان بعدش ثابت شده و از او معجزات گوناگون در عصر غیبت صغری و حتی غیبت کبری صادر شده است.