وجود امام مهدی علیه السلام از منظر قرآن و حدیث صفحه 35

1- 62. کافی، ج 1، ص 208.

2- 63. همان.

3- 64. شواهد التنزیل، ج 1، ص 345.

4- 65. تذکره الخواص، ص 16.

8 - آیه اولی الامر

8 - آیه اولی الامر

خداوند متعال خطاب به مؤمنین می فرماید: «أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُواالرَّسُولَ وَأُولِی الْأَمْرِ مِنکُمْ»؛(1) «خدا و رسول و صاحبان امری که از میان خود شماست را اطاعت نمایید».

از آیه فوق نیز به خوبی استفاده می شود که باید در هر زمان و عصری امام معصومی در قید حیات باشد تا او را اطاعت نماییم،اطاعتی که همانند اطاعت از پیامبر بلکه اطاعت از خداوند است.

مقصود به «اولی الامر» در آیه فوق همان صاحبان شأن و حقّ امر و نهی است، کسانی که زمام امور مردم و اختیار آنان به دستشان است، که همان ائمه معصومین اند.

آیه از آنجا که دلالت بر وجوب اطاعت به طور مطلق و بدون هیچ قید و شرطی دارد، مستلزم عصمت اولی الامر است، وگرنه سر از تناقض در می آورد؛ زیرا اطاعت خدا و رسول بدون هیچ قید و شرطی واجب است، حال اگر اولی الامر معصوم نباشند و در برخی از امور به گناه یا اشتباه و یا سهو و نسیان بیفتند و در عین حال اطاعت آن ها به طور مطلق واجب باشد،مستلزم تناقض در جعل حکم به وجوب اطاعت است. و تناقض محال است، در نتیجه باید اولی الامر معصوم باشند، و از آن جهت که صاحب امر حقیقی این امت که شأن امر و نهی به دست اوست به جهت مصالحی از دید مردم غائب است،در نتیجه باید به وجود امامی معتقد باشیم که صاحب ولایت کلیه الهی و امر و نهی باشد هرچند از دیدگاه امت غائب است.