- مقدمه ناشر 1
- 1 - آیات «لیله القدر» 2
- 1 - سوره قدر 2
- 1 - آیات «لیله القدر» 2
- 2 - سوره دخان 3
- 2 - آیه «امام» 9
- اشاره 13
- امام در اصطلاح قرآنی امام در اصطلاح قرآنی 13
- 4 - لوح محفوظ 14
- 3 - تورات کتاب، آسمانی 14
- 1 - امام به حق که منصوب از جانب خداوند است 14
- 2 - امام به باطل که مقتدای اهل ضلالت و گمراهی است 14
- صفات امام به حق 15
- 3 - آیات «شهادت و گواهی» 16
- صفات شاهد 19
- صفات شاهد 19
- 1 - شاهد از جنس بشر است 19
- 3 - دارای احاطه علمی ربّانی باشد 20
- 4 – شاهد دارای علم کتاب است 20
- 4 - آیه هدایت 23
- مصداق «هادی» در آیه 25
- بررسی روایات 26
- 8 - آیه اولی الامر 35
- نزول آیه در شأن اهل بیت علیهم السلام 38
- اشاره 40
- وجود امام مهدی علیه السلام از منظر احادیث فریقین 42
- 1- حدیث ثقلین 43
- 1- حدیث ثقلین 43
- الف - عصمت عترت 44
- ج - هدایت مطلق در عمل به کتاب و عترت 45
- ب - جامعیّت کتاب و عترت 45
- د - ضرورت تمسک به کتاب و عترت 45
- و - ضرورت بقاء عترت معصوم تا روز قیامت 46
- ه - اعلمیّت اهل بیت علیهم السلام 46
- مصداق حدیث، در عصر حاضر 48
- وجود امام مهدی علیه السلام از دیدگاه احادیث شیعه 60
- مقدّمه اول 61
- مقدّمه دوم 62
- مقدّمه سوم 62
- 1 - حجت خدا بر خلق بدون امام تمام نمی شود 63
- ابواب حدیثی که دلالت بر وجود حضرت مهدی علیه السلام دارد 63
- 2 - امامان ارکان زمین اند 64
- 5 - احادیث غیبت 64
- 3 - در هر زمانی هدایت گری است 64
- 4 - امام منشأ حیات جامعه است 64
- 7 - حضرت مهدی علیه السلام غیبتی طولانی دارد 65
- 6 - حضرت مهدی علیه السلام دو نوع غیبت دارد 65
- 8 - اشاره روایات به علت داشتن غیبت 66
- 9 - اشاره به فایده وجود حضرت علیه السلام در غیبت 67
- 10 - اشاره به عمر طولانی حضرت علیه السلام 67
تارک فیکم ما ان تمسکتم به لن تضلّوا بعدی، احدهما اعظم من الآخر، کتاب اللَّه حبل ممدود من السماء إلی الأرض وعترتی اهل بیتی، ولن یفترقا حتّی یردا علیّ الحوض … » (1) «همانا من در میان شما دو چیز قرار می دهم که با تمسک به آن ها هرگز گمراه نخواهید شد یکی از آن دو از دیگری عظیم تر است، کتاب خدا، ریسمانی کشیده شده از آسمان به طرف زمین، و عترتم اهل بیتم، و هرگز این دو از هم جدا نمی شوند تا بر من در کنار حوض وارد شوند … ».
از این حدیث شریف نکاتی چند استفاده می شود:
الف - عصمت عترت
از جمله اموری که به طور وضوح از حدیث «ثقلین» استفاده می شود عصمت اهل بیت علیهم السلام و در نتیجه حجیّت سنت آنان است. این نکته از مواضعی در این حدیث استفاده می شود:
موضع اوّل - اقتران اهل بیت علیهم السلام در این حدیث به کتاب خدا؛ کتابی که به نصّ خود هرگز در او باطل راه ندارد. و پر واضح است که صدور هر گناه یا اشتباهی از آنان سبب افتراق و جدایی از قرآن خواهد بود، گرچه عنوان معصیت بر آن صادق نباشد، همانند مخالفت هایی که از روی سهو یا غفلت یا نسیان انجام گیرد، در حالی که مطابق این حدیث، هرگز این دو از هم جدا نمی شوند.
موضع دوم - در غالب این روایات چنین آمده است: «ما ان اخذتم بهما لن تضلّوا» هرگاه به این دو تمسک کنید هرگز گمراه نمی شوید. در این حدیث لفظ