- مقدمه ناشر 1
- 1 - آیات «لیله القدر» 2
- 1 - سوره قدر 2
- 1 - آیات «لیله القدر» 2
- 2 - سوره دخان 3
- 2 - آیه «امام» 9
- امام در اصطلاح قرآنی امام در اصطلاح قرآنی 13
- اشاره 13
- 2 - امام به باطل که مقتدای اهل ضلالت و گمراهی است 14
- 4 - لوح محفوظ 14
- 3 - تورات کتاب، آسمانی 14
- 1 - امام به حق که منصوب از جانب خداوند است 14
- صفات امام به حق 15
- 3 - آیات «شهادت و گواهی» 16
- صفات شاهد 19
- صفات شاهد 19
- 1 - شاهد از جنس بشر است 19
- 3 - دارای احاطه علمی ربّانی باشد 20
- 4 – شاهد دارای علم کتاب است 20
- 4 - آیه هدایت 23
- مصداق «هادی» در آیه 25
- بررسی روایات 26
- 8 - آیه اولی الامر 35
- نزول آیه در شأن اهل بیت علیهم السلام 38
- اشاره 40
- وجود امام مهدی علیه السلام از منظر احادیث فریقین 42
- 1- حدیث ثقلین 43
- 1- حدیث ثقلین 43
- الف - عصمت عترت 44
- ج - هدایت مطلق در عمل به کتاب و عترت 45
- د - ضرورت تمسک به کتاب و عترت 45
- ب - جامعیّت کتاب و عترت 45
- و - ضرورت بقاء عترت معصوم تا روز قیامت 46
- ه - اعلمیّت اهل بیت علیهم السلام 46
- مصداق حدیث، در عصر حاضر 48
- وجود امام مهدی علیه السلام از دیدگاه احادیث شیعه 60
- مقدّمه اول 61
- مقدّمه دوم 62
- مقدّمه سوم 62
- 1 - حجت خدا بر خلق بدون امام تمام نمی شود 63
- ابواب حدیثی که دلالت بر وجود حضرت مهدی علیه السلام دارد 63
- 4 - امام منشأ حیات جامعه است 64
- 2 - امامان ارکان زمین اند 64
- 3 - در هر زمانی هدایت گری است 64
- 5 - احادیث غیبت 64
- 6 - حضرت مهدی علیه السلام دو نوع غیبت دارد 65
- 7 - حضرت مهدی علیه السلام غیبتی طولانی دارد 65
- 8 - اشاره روایات به علت داشتن غیبت 66
- 10 - اشاره به عمر طولانی حضرت علیه السلام 67
- 9 - اشاره به فایده وجود حضرت علیه السلام در غیبت 67
1- 70. سنن ترمذی، ج 5، ص 329، ح 3876.
«لن» تأیید به کار رفته است، و این با عصمت اهل بیت علیهم السلام سازگاری دارد؛ زیرا به طور مطلق تمسک به آن دو را مایه عدم ضلالت تا ابد دانسته است. پس باید خودشان هیچ گونه ضلالت ولو از روی سهو و اشتباه و خطا نداشته باشند تا این حکم صادق آید؛ زیرا مخالفت با واقع نوعی ضلالت و گمراهی است و هرکه معصوم نباشد این احتمال در حقّ او صادق است.
ب - جامعیّت کتاب و عترت
تعبیر به «ما ان تمسکتم بهما لن تضلّوا» که به صورت مطلق آمده و به مورد خاصّی تقیید نخورده است دلالت بر جامعیّت و کمال علی الاطلاق کتاب و عترت دارد.
ج - هدایت مطلق در عمل به کتاب و عترت
تعبیر به «لن تضلّوا» با «ابداً» تأکید شده و دلالت بر نفی ضلالت به طور مطلق دارد و معنایش آن است که هیچ نوع ضلالت با تمسک به کتاب و عترت بر شما عارض نخواهدشد. و در مقابل ضلالت، هدایت است که با اقتدا به این دو، انسان به انواع هدایت نائل خواهدشد چه هدایت به نحو ارائه راه هدایت، و چه هدایت به نحو رساندن به مقصد با دستگیری از انسان.
د - ضرورت تمسک به کتاب و عترت
تعبیر به «ماان تمسکتم بهما» و جمله «فانظرونی کیف تخلّفونی فیهما» که در برخی از روایات آمده، دلالت بر ضرورت تمسک به هر دو را دارد، نه این که یکی را اخذ کرده و دیگری را رها سازیم؛ زیرا مطابق این حدیث آنچه مانع از ضلالت است هردو است نه اخذ به یکی و ترک دیگری. قرآن به