1- ملائکه:
وَکَم مِّن مَّلَکٍ فِی السَّمَاوَاتِ لا تُغْنِی شَفَاعَتُهُمْ شَیْئًا إِلّا مِن بَعْدِ أَن یَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن یَشَاء وَیَرْضَی (1)
«و چه بسیار فرشتگان آسمان که شفاعت آنان سودی نمی بخشد، مگر پس ازآن که خدا برای هر کس بخواهد وراضی باشد ، اجازۀ [شفاعت] دهد!»
2- گواهان حقّ:
وَلا یَمْلِکُ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِهِ الشَّفَاعَهَ إِلّا مَن شَهِدَ بِالْحَقِّ وَهُمْ یَعْلَمُونَ . (2)
«کسانی را که غیر از او می خوانند، قادر بر شفاعت نیستند، مگر آنان که شهادت به حق داده اند وبه خوبی آگاهند».
«گواهان حقّ»، همان طایفه ای از مؤمنان هستند که باید در مرتبه ای پایین تر از انبیا و بالاتر از دیگر افراد امّت باشند . و شکّی نیست که اهل بیت(علیهم السلام) از پیشگامان این گروه وبارزترین مصداق آنان هستند که به حق گواهی داده وبدان عمل کرده اند وبه خاطر آن، جهاد نموده اند تا چه رسد به این که از کسانی باشند که قرآن کریم بر عصمت آنان تأکید نموده است. (3)
1- (1) - نجم (53): 26.
2- (2) - زخرف (43): 86 .
3- (3) - احزاب (33): 33.