امام حسین علیه السلام از دیدگاه اهل سنت صفحه 107

پنج _ أنس بن مالک

پنج _ أنس بن مالک

هنگامی که سر حسین علیه السلام را در تشت نزد عبیدالله بن زیاد گذاشتند، وی با چوبی که در دست داشت، بر دندان ها می زد. انس بن مالک که حضور داشت، گفت: «چه می کنی چوب دستی ات را بردار بارها دیدم که رسول خدا صلی الله علیه و آله همین دندان ها را می بوسید».(1)

شش _ عبدالله بن عمر

شش _ عبدالله بن عمر

عبدالرحمان بن أبی نعیم می گوید: «مردی عراقی از وی درباره حکم خون مگسی که در حال احرام کشته شود و خونش به لباس محرم برسد، پرسید. وی گفت: به این مرد بنگرید که از خون مگس می پرسد، در حالی که فرزند رسول خدا را کشته اند و من خود از رسول خدا شنیدم که فرمود: حسن و حسین، دو گل خوش بوی من از دنیایند».(2)

هفت _ زید بن أرقم

هفت _ زید بن أرقم

«هنگامی که حسین علیه السلام کشته شد، عمر سعد سر وی و اصحابش را برای ابن زیاد فرستاد. وی مردم را جمع کرد و سرها را حاضر ساخت. ابن زیاد مدتی با چوب میان دندان های جلو آن حضرت را می زد، چون زید بن ارقم دید که از چوب زدن دست بر نمی دارد، گفت: این چوب را از این دندان ها بردار. قسم به آنکه خدایی جز او نیست، دو لب پیامبر خدا را دیدم که بر این دو لب بود و آن را می بوسید. آن گاه گریست. ابن زیاد گفت: خدا دیدگانت را