امام حسین علیه السلام از دیدگاه اهل سنت صفحه 34

و) عبدالله بن عمرو بن عاص

و) عبدالله بن عمرو بن عاص

رجای بن ربیعه نیز می گوید:

در مسجد رسول الله بودم که حسین بن علی از نزد ما گذشت و سلام گفت و همه آنانی که آنجا بودند، جواب سلام وی را دادند، به جز عبدالله بن عمرو که سکوت کرد و پس از لحظاتی سرش را بلند کرد و با صدای بلند گفت: و علیک السلام و رحمه الله وبرکاته. سپس رو به مردم کرد و گفت: آیا دوست دارید محبوب ترین اهل زمین نزد آسمانیان را به شما معرفی کنم؟ گفتند: آری، ابن عمرو. گفت: همین (حسین ) است، اما به خدا قسم از شب های صفین (و جنگ با معاویه) تاکنون با من سخنی نگفته و من نیز با او سخن نگفتم. به خدا، اگر او از من راضی باشد، از انبوه مال به اندازه کوه احد برایم بیشتر ارزش دارد. ابو سعید (خدری) گفت: چرا نزدش نمی روی؟ عبدالله گفت: اگر تو چنین کنی، خوب است. با هم قرار گذاشتند به نزدش روند. رجا می گوید: من نیز با آن دو به منزل حسین رفتیم. ابو سعید اجازه خواست. حسین اجازه داد و من نیز با ابو سعید نزدش رفتیم. ابوسعید برای عبدالله بن عمرو نیز اجازه خواست، ولی حسین اجازه نمی داد. آن قدر ابوسعید اصرار کرد تا حسین علیه السلام اجازه داد. عبدالله داخل شد، اما دورتر از حسین علیه السلام نشست، اما حسین او را پیش خود کشید، ولی عبدالله به پا خاست و ایستاد. ازاین رو، ابوسعید میان آن دو نشست و ماجرا را برای حسین تعریف کرد. حسین علیه السلام رو به عبدالله کرد و گفت: آیا درست است که تو مرا محبوب ترین فرد زمینی نزد اهل آسمان ها می دانی؟ عبدالله گفت: به خدای کعبه که چنین است و تو محبوب ترین فرد زمینی نزد اهل آسمان ها هستی. حسین علیه السلام گفت: