امام حسین علیه السلام از دیدگاه اهل سنت صفحه 42

شنیدم که فرمود: بخشش به افراد به اندازه معرفت افراد است. از تو سه پرسش می کنم. به هر یک پاسخ درست دادی، یک سوم آنچه را نزد من هست، به تو می دهم. سائل گفت: بپرس. حسین پرسید: بهترین اعمال چیست؟ اعرابی گفت: ایمان به خدا. حسین پرسید: عامل نجات بنده از هلاکت چیست؟پاسخ داد: اعتماد بر خدا. پرسید: مایه آراستگی هر کسی چیست؟ گفت: علم به همراه بردباری. حضرت پرسید: اگر نداشت، چه؟ گفت مال به همراه کرم. پرسید: اگر چنین چیزی نداشت، چه؟ گفت: فقر همراه با صبر و تحمل. پرسید: اگر این هم نداشت، چه؟ گفت: صاعقه ای آسمانی بیاید و او را نابود کند (زیرا؛ چنین کسی چه خاصیتی دارد). حضرت خندید و کیسه پولی که از عراق برایش آورده بودند، به وی داد».(1)

4. تواضع در هم نشینی با نیازمندان

4. تواضع در هم نشینی با نیازمندان

میبدی در تفسیر کشف الاسرار آورده است: «گویند که حسین بن علی علیه السلام با درویشان بنشستی، آن گه گفتی: إِنَّهُ لا یحِبُّ الْمُسْتَکْبِرِینَ».(2)

ابن عساکر دمشقی نیز در تاریخ خود می گوید: «حسین از جلوی مسکینانی که در صفه در حال خوردن غذای بودند، می گذشت. آنان وی را دعوت به غذایشان کردند. حسین از اسب پایین آمد و فرمود: خداوند، متکبران را دوست نمی دارد. آن گاه با آنان غذا خورد و به آنان گفت: من دعوت شما را، پذیرفتم. حال شما نیز دعوتم را بپذیرید. آنان گفتند: می پذیریم. آن گاه با آنان به منزلش آمد و به همسرش رباب گفت: آنچه ذخیره نموده ای، آماده نما و بیاور(تا مهمانان بخورند)».(3)

1- تفسیر مفاتیح الغیب، ج 2، ص 416؛ تفسیر غرائب القرآن و رغائب الفرقان، ج 1، ص 23.
2- کشف الأسرار و عده الأبرار، ج 5، ص 369.
3- الطبقات الکبری، ج 10، ص 411؛ تاریخ دمشق، ج 14، ص 181.