امام حسین علیه السلام از دیدگاه اهل سنت صفحه 9

وسؤددی و أما حسین فإن له جرأتی وجودی؛ (1)هیبت و سروری ام از آنِ حسن و جود و دلاوری ام، برای حسین باشد».

11. محیط خانوادگی تربیت

11. محیط خانوادگی تربیت

حسین بن علی بن ابی طالب، دومین فرزند فاطمه علیها السلام ، دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله است که در خاندانی پاک پا به عرصه وجود نهاد. وی فضایل و کرامات و بزرگواری و بزرگ منشی را از خاندانش به ارث برد و از آنان آموخته بود؛ زیرا جدش، رسول خدا صلی الله علیه و آله ، خاتم پیامبران و صاحب همه کرامت های اخلاقی و خلق عظیم بود. جده اش، حضرت خدیجه علیها السلام ، بزرگ ترین پشتیبان اسلام و مظهر جود و سخا و ایثار جان و مال در راه خدا بود. مادرش، فاطمه، سیده زنان بهشتی و پدرش، یگانه شجاع میدان نبرد و شیربیشه اسلام و عابد شب های تار بود. وی در چنین خاندنی رشد کرد و اصالت و نجابت خاندان و آراستگی آنان به همه خوبی ها از وی شخصیتی بی نظیر ساخته بود. درباره شأن وی و خاندانش همین بس که سوره دهر درباره آنان نازل شده و وی در چنین محیطی پرورش یافته است. درباره شأن نزول آیات اول سوره دهر از ابن عباس نقل شده است: «حسن و حسین علیه السلام بیمار شدند و رسول خدا صلی الله علیه و آله با جمعی از صحابه از ایشان عیادت کرد. مردم به علی علیه السلام گفتند: چه خوب است برای بهبودی فرزندانت نذری کنی. علی و فاطمه، و فضه، کنیز آن دو، نذر کردند اگر کودکان بهبودی یافتند، سه روز روزه بدارند. بچه ها بهبودی یافتند و اثری از آن کسالت باقی نماند.

بعد از بهبودی کودکان، علی از شمعون خیبری یهودی، سه من جو قرض کرد. فاطمه یک من آن را دستاس و خمیر کرد و پنج قرص نان به عدد افراد خانواده پخت و سهم هر کسی را جلوش گذاشت تا افطار کنند. در همین بین، سائلی (به در خانه آمد) گفت: سلام بر شما، اهل بیت محمد صلی الله علیه و آله ، من