احکام مقدمات نماز صفحه 13

برپا داشتن نماز، کار نیک است؛ نمازی که از ایمان خالص انسان نشأت‌یافته باشد، نه آن نمازی که محض ایستادن و رو به مشرق و مغرب)مسجدالاقصی و مسجدالحرام( کردن باشد. این همان چیزی است که ازسخنان خداوند آن را الهام می‌گیریم:

)لَیْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَکُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلکِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ‌وَالْیَومِ الآخِرِ وَالْمَلاَئِکَةِ وَالْکِتَابِ وَالنَّبِیِّینَ وَآتَی الْمَالَ عَلَی حُبِّهِ ذَوی الْقُرْبَی‌وَالْیَتَامَی وَالْمَسَاکِینَ وَابْنَ الْسَّبِیلِ وَالسَّائِلِینَ وَفِی الرِّقابِ وَأَقَامَ الصَّلاَةَ وَآتَی‌الزَّکَاةَ(33)).

»نیکی این نیست که روی خود را به سوی مشرق و مغرب کنید بلکه نیکی از کسی‌است که به خدا و روز رستاخیز و فرشتگان و کتاب و پیامبران ایمان آورده و مال خودرا با همه علاقه‌ای که به آن دارد به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان و واماندگان در راه‌و سائلان و بردگان انفاق می‌کند، نماز را برپا می‌دارد و زکات را می‌پردازد.«

پس مطلوب و خواست خداوند، صرف روبه قبله ایستادن نیست،بلکه برپا داشتن نماز با شرایط آن است، و از شرایط آن، برپا داشتن‌واجرای سایر احکام شریعت غرّای محمّدی است.

برپا داشتن نماز، نشانه فروتنان و تسلیم شوندگان

اِخبات یا تواضع و تسلیم، درجه بلندی در معراج ایمان است. فروتنان‌و تسلیم شوندگان، نشانه‌هایی دارند که بارزترین آنها این است که اگر یادخدا به میان آید، دلهای‌شان پر از خوف خدا می‌شود، و همچنین یکی‌دیگر از نشانه‌های آنها، برپا داشتن نماز است، آنجا که خداوند می‌فرماید:

)وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِینَ * الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِینَ عَلَی مَاأَصَابَهُمْ وَالْمُقِیمِی الصَّلاَةِ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ(34)).

»و بشارت ده متواضعان و تسلیم شوندگان را * همانها که چون نام خدا برده‌می‌شود، دلهای‌شان پر از خوف می‌گردد؛ و شکیبایان در برابر مصیبتهایی که به آنان‌می‌رسد؛ و آنها که نماز را برپا می‌دارند؛ و از آنچه به آنان روزی داده‌ایم انفاق می‌کنند.«

از آنجا که نماز، معراج روح و راه به دست آوردن رضای خداوند است،متواضعان و خاشعان و توبه‌کنندگان و بازگشت‌کنندگان، آن را وسیله‌تقرّب به خداوند قرار می‌دهند و این تجارتی است که شکست و ناکامی‌ندارد.

خداوند سبحان می‌فرماید: