احکام مقدمات نماز صفحه 44

»تأخیر الصلاة عن أوّل وقتها لغیر عذر«(125).

»آنان کسانی هستند که نماز خود را بدون عذر، از اوّل وقت، به تأخیر می‌اندازند.«

تفصیل احکام

اگر نماز ستون دین است، پس مهم‌ترین چیزی که در نماز مورد تأکیددهها روایت قرار گرفته است، مقیّد بودن به اوقات نماز و مواظبت از آن‌می‌باشد. کسی که نمازهای یومیّه را در وقتش بجا آورد و مراقب آن باشد،خداوند را ملاقات می‌کند در حالیکه برای او نزد خداوند عهد و پیمانی‌است که بر اساس آن او را وارد بهشت می‌گرداند، و کسی که نماز را دروقتش بخواند، از غافلان شمرده نخواهد شد.

از آنجا که نماز اوّلین چیزی است که در قیامت از آن سؤال می‌شود،تضییع و سهل انگاری درباره آن به معنای تضییع همه زندگی انسان است‌زیرا اگر نماز انسان، شایسته و مورد قبول حضرت حق باشد، سایر اعمال‌او نیز مورد قبول قرار خواهد گرفت.

و اگر روایات تأکید می‌کند: تا زمانیکه انسان مواظب اوقات نمازهای‌پنجگانه است، شیطان از او وحشت دارد و می‌ترسد، پس چرا ما نمازهای‌خود را ضایع کنیم؟ و چرا مقیّد به اوقات نماز نباشیم؟ و چرا آن دربی راکه شیطان از آن وارد می‌شود و سبک شمارنده نماز را به گناهان بزرگ‌می‌کشاند، بر روی شیطان نبندیم؟

و اگر محبوب‌ترین اعمال در نزد خداوند، بجا آوردن نماز در وقتش‌باشد و این عمل بر نیکی به والدین و جهاد در راه خدا هم مقدّم باشد، پس‌چرا ما با بجا آوردن نماز در وقتش، خود را محبوب خداوند نگردانیم و ازخشم او خود را دور نگه نداریم؟

اگر ما انتظار داریم که در روز قیامت پیامبر خداصلی الله علیه وآله ما را شفاعت‌نماید، راهی جز محافظت بر نماز و بجاآوردن آن در وقتش نداریم.بنابراین باید به امور ذیل توجّه کنیم:

1 - برای مؤمن شایسته نیست که دباره نماز سهل انگاری کند یا آن راسبک بشمارد بلکه باید در حدّامکان نماز خود را در اوّل وقت آن بجا آوردو هیچ کار غیر ضروری را بر نماز مقدّم نشمارد.

2 - همچنین جایز نیست نماز از وقت مقرّر آن به تأخیر انداخته شودمخصوصاً نماز صبح که باید انسان به هر وسیله ممکن سعی کند برای ادای‌نماز صبح، قبل از طلوع خورشید، از خواب بیدار شود.