احکام مقدمات نماز صفحه 62

و اگر از باب سهو، بر عکس انجام دهد، هر دو نماز او صحیح است.هر چند بنابر احتیاط مستحبّ، چهار رکعت، به قصد آنچه در ذمّه‌اش‌است، بدون تعیین ظهر یا عصر، بجا آورد.

10 - بنابر احوط، عدول از نیّت در اثنای نماز، از ظهر یا مغرب به عصریا عشا، جایز نیست امّا عکس آن اشکال ندارد. پس اگر به نیّت ظهر واردنماز شد و در اثنا متوجّه شد که ظهر را قبلاً خوانده است، نمی‌تواند به نیّت‌عصر عدول کند بلکه لازم است از باب احتیاط، نمازش را به پایان برساندو بعد نماز عصر را شروع کند. امّا اگر به تصوّر اینکه ظهر را بجا آورده،وارد نماز عصر شود و در اثنای آن بیاد آورد که ظهر را نخوانده است،می‌تواند بدون اینکه نماز را قطع کند، به نیّت ظهر عدول نماید. نسبت به‌مغرب و عشا نیز حکم همین است.

11 - به تأخیر انداختن نماز از اوّل وقتش در موارد زیر واجب است:

الف - در حالتی که عذری وجود داشته باشد که مانع از بجا آوردن نمازبطور کامل شود و امید برود یا احتمال بدهد که آن عذر قبل از پایان وقت،رفع گردد مانند مرضی که مانع از نماز در حالت ایستاده است و یا عذری‌مشابه آن.

بلی، مبادرت به نماز با تیمّم جایز است هر چند احتمال بدهد یا امیدداشته باشد که عذرش از بین برود.

ب - برای آماده کردن مقدّمات نماز از قبیل: طهارت، پوشش )لباس(پاک، مکان مباح و غیره.

ج - برای آموختن احکام نماز، اجزاء و شرایط آن.

د - در جایی که نماز با یک واجب دیگر که وقت آن تنگ و مضیّق است،تعارض پیدا کند مانند: تطهیر مسجد از نجاست، نجات دادن انسان محترم‌دیگر از هلاکت، یا ادای دین و بدهی که طلبکار آن را می‌خواهد و او هم‌قدرت پرداخت آن را دارد.

اوقات نوافل یومیّه‌

حدیث شریف