جوانان و داستان هایی از بحارالانوار صفحه 72

آن چه در دل های عرب و غیر عرب می گذرد، آگاهی. امیرمؤمنان علی علیه السلامفرمود: ای گروه مهاجر و انصار، شما را به خدا، عهد و پیمان پیامبرتان را درباره من فراموش نکنید و زمام داری و قدرت را از خانه پیامبر، به خانه های خودتان نبرید و اهل پیامبر را از حق و جایگاه خودشان [به خلافت ما] قرار گرفته است و پیامبرش [به این کار] داناتر است. شما می دانید که ما اهل بیت، از شما به خلافت سزاوارتر هستیم. آیا خواننده کتاب خدا (قرآن ناطق)، فقیه در دین، توانا و آگاه به کار مردم، از میان ما اهل بیت نیست؟ به خدا سوگند، آن چه بر شمردم در میان ماست، نه شما. پس، از هوی و هوس پیروی نکنید؛ زیرا با اطاعت از آن، از حق دورتر می شوید.

بحار، ج 28، ص 185، روایت 1، باب 4

38. پیش گویی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله درباره ستم زبیر به علی علیه السلام

ابن مرودیْه در کتاب فضایل از هشت طریق روایت کرده است: امیرالمؤمنین علی علیه السلام به زبیر گفت: آیا به یاد داری روزی را که به مدینه می رفتی و با من گفت و گو می کردی. در این هنگام، رسول خدا صلی الله علیه و آله رسید و تو را در حالی که به من لبخند می زدی، دید. ایشان به تو گفت: ای زبیر، آیا علی را دوست داری؟ گفتی: چگونه  او را دوست نداشته باشم، در حالی که از نظر خویشاوندی و دوستی [با پیامبر] و ایمان به خدا، کسی هم پایه او نیست. پیامبر فرمود: همانا تو به زودی با او خواهی جنگید، در حالی که نسبت به او ستم کار خواهی بود. گفتی: از این حادثه به خدا پناه می برم.

در روایت های زیادی آمده است که علی علیه السلام به زبیر گفت: پیامبر به تو