چهل حدیث حسرت صفحه 1

مقدمه

ناهنجاری های اخلاقی و مفاسد اجتماعی بیشتر از جهل و غفلت از قیامت و روز حسابرسی به انگیزه ها و اعمالی خرد و کلان انسان هاست، گردابی که به نوعی همگان را تهدید می کند و گاه به گناه و تباهی می کشاند، فراموش نمودن مبدأ، معاد، خدا و آخرت می باشد.

عامل عمده اضطرابها و ناآرامی های روانی و نگرانی های نسل امروز، ریشه در جدایی از خدا و بی توجّهی به حیات جاوید دارد.

طغیان ها و ستمگری ها و سلطه طلبی ها غالباً معلول بی رنگ شدن باورهای مذهبی و عدم تعمیق آموزه های صحیح دینی و بی خبری از عذاب ها و افسوس های فرداهای بی بازگشت می باشد.

حسرت های بی ثمر به فرصت ها و لحظه های طلایی حیات برباد رفته!

پشیمانی از خارهای کِشته که می شد به جای آنها نهال نیکی کاشت و با درک کرامت انسان به اطاعت حقّ و خدمت به خلق پرداخت!

دریغ و افسوس بر سپری ساختن زمان و زندگی در خسران هرزگی و بیهودگی. «وَالْعَصْرِ * إِنَّ الْإِنسانَ لَفِی خُسْرٍ» (1)

زمان و لحظه هایی که با هیچ قدرت و قیمتی نمی توان باز گرداند!

آری ای برادر و ای خواهر و عزیز آفرینش!