- مقدمه 1
- پیشگفتار 5
- انتقاد از مقتل نویسان 9
- الحدیث 01 11
- اشاره 11
- بیانات 12
- ترجمه 12
- فائده 14
- تنبیه 18
- سر لطیف 19
- خاتمه 21
- بیانات 23
- اشاره 23
- الحدیث 02 23
- ترجمه 23
- ترجمه 26
- اشاره 26
- الحدیث 03 26
- بیانات 27
- تتمه مهمه 32
- اشاره 35
- الحدیث 04 35
- ترجمه 35
- بیان 36
- ترجمه 46
- اشاره 46
- الحدیث 05 46
- بیانات 47
- اشاره 50
- الحدیث 06 50
- ترجمه 51
- بیانات 51
- اشاره 57
- الحدیث 07 57
- ترجمه 58
- بیانات 58
- اشاره 61
- ترجمه 61
- الحدیث 08 61
- بیانات 62
- اشاره 65
- ترجمه 65
- الحدیث 09 65
- بیانات 66
- الحدیث 10 87
- اشاره 87
- ترجمه 87
- بیانات 87
- فائده 92
- تنبیه 93
- خاتمه 97
- فایده 98
- اشاره 100
- ترجمه 100
- الحدیث 11 100
- بیانات 101
- خاتمه 103
- الحدیث 12 107
- ترجمه 107
- اشاره 107
- بیانات 108
- الحدیث 13 111
- اشاره 111
- ترجمه 112
- بیانات 116
- تتمات 120
- اشاره 125
- الحدیث 14 125
- ترجمه 126
- بیانات 127
- الحدیث 15 129
- بیانات 129
- اشاره 129
- ترجمه 129
- ملخص مقال 132
- خاتمه 133
- فایده 134
- اشاره 136
- ترجمه 136
- الحدیث 16 136
- بیانات 137
- سر لطیف 139
- تبصره 140
- ترجمه 142
- بیانات 142
- اشاره 142
- الحدیث 17 142
- فایده 145
- ترجمه 146
- اشاره 146
- الحدیث 18 146
- بیانات 147
- الحدیث 19 149
- ترجمه 149
- اشاره 149
- بیانات 150
- فایده ی استطرادیه 152
- فائده عامه و نکته تامه 159
- اختتام کلام و دفع اوهام 168
- الحدیث 20 170
- ترجمه 170
- اشاره 170
- بیان 171
- اشاره 180
- بیان 180
- ترجمه 180
- الحدیث 21 180
- الحدیث 22 184
- اشاره 184
- بیان 185
- ترجمه 185
- اشاره 187
- الحدیث 23 187
- ترجمه 188
- بیانات 189
- ترجمه 194
- بیانات 194
- الحدیث 24 194
- اشاره 194
- بیانات 198
- ترجمه 198
- الحدیث 25 198
- اشاره 198
- اشاره 204
- ترجمه 204
- الحدیث 26 204
- بیانات 205
- تنبیه 208
- استطراد کلام و تتمیم مرام 211
- تکمله 211
- الحدیث 27 214
- ترجمه 214
- اشاره 214
- بیانات 215
- انتقام الهی 217
- بیانات 219
- الحدیث 28 219
- ترجمه 219
- اشاره 219
- اشاره 224
- الحدیث 29 224
- ترجمه 224
- بیانات 225
- فایده 226
- خاتمه 231
- الحدیث 30 232
- بیانات 232
- ترجمه 232
- اشاره 232
- بیانات 237
- اشاره 237
- ترجمه 237
- الحدیث 31 237
- خاتمه نافعه 240
- اشاره 243
- ترجمه 243
- بیانات 243
- الحدیث 32 243
- سر ایمانی 248
- الحدیث 33 252
- اشاره 252
- مثنوی 253
- خاتمه 254
- بیانات 256
- اشاره 256
- الحدیث 34 256
- اشاره 263
- الحدیث 35 263
- بیانات 263
- تتمه مهمه 266
- خاتمه 267
- اشاره 270
- الحدیث 36 270
- تفسیر غریبه 270
- تفسیر غرائبه 273
- تفسیر غرائبه 274
- فائده 277
- بیانات 279
- اشاره 279
- الحدیث 37 279
- التنبیه الثالث 283
- فایده 287
- اشاره 289
- ترجمه 289
- الحدیث 38 289
- بیانات 290
- سؤال و جواب 292
- خاتمه 294
- الحدیث 39 295
- اشاره 295
- بیان 295
- خاتمه 297
- بیانات 300
- الحدیث 40 300
- اشاره 300
- خاتمه 306
رودی را و بالا نرفتیم کوهی را و نزدیم به شمشیر، و این گروه جدایی افتاد میانه ی سرها و تنهای ایشان و بچه های ایشان و بی شوهر شدند زنهای ایشان؟! پس گفت: ای عطیه! شنیدم از دوست خودم پیغمبر خدا که می گفت: هر که دوست داشته باشد کار گروهی را، انباز شود در کار ایشان، سوگند به آن که محمد را به راستی فرستاد که آهنگ من و یارانم بر چیزی است که گذشتند بر او حسین و یاورانش. پس آنگه گفت: ببرید مرا به سوی خانه های کوفه. پس چون در افتادیم در پاره ای از راه گفت مرا: ای عطیه! آیا سفارش کنم تو را و گمان ندارم که برخورم تو را پس از این بیابان بریدن؟ دوست بدار دوستدار کسان محمد را هنگامی که دوست دارد ایشان را، و دشمن دار دشمنان ایشان را هنگامی که دشمن دارد آنها را و اگر چه روزه دار و نمازگزار باشند، و مدارا کن دوست کسان محمد را، پس به درستی که اگر بلغزد از آنها پایی در بسیاری گناهانشان، استواری بماند دیگری از راه دوستی ایشان. به درستی که دوست ایشان برگشت به بهشت نماید و دشمن ایشان باز گردد به دوزخ.
بیانات
در این خبر معتبر مذکور نیست که زیارت جابر در روز اربعین بوده یا روز دیگر، و نیز ذکر نشده که زیارت جابر در سال اول شهادت بود یا بعد، و لیکن مذکور در سایر کتب شیعه تحقق هر دو امر است، و ظاهر این است که از مدینه برای ادراک فیض زیارت، حرکت به جانب کوفه نموده. و شبهه ای نیست که جابر در زمان حرکت حضرت سیدالشهداء (ع) در مدینه بوده، چنانچه مکالمه ی او با آن حضرت در «ثاقب المناقب» مروی است. (1) در هر حال ورود اهل بیت را به کربلا در روز اربعین، بسیاری ذکر کرده اند از عامه و خاصه مانند ابن نما (2) و ابن طاووس (3) و ابومخنف و صاحب کتاب «نورالعین»، (4) و از عبارت «امالی صدوق» نیز ظاهر شود که گوید:«خرج علی بن الحسین (ع) بالنسوه و رد الرأس الی کربلاء...».و در سیره و تاریخ محفوظ است که بعد از سال شهادت، اهل بیت مسافرتی به عراق ننموده اند.
1- 554. در منبع یاد شده پیدا نشد.
2- 555. ابن نما: مثیر الاحزان، ص 107، چاپ امیر - قم 1406؛ بحارالأنوار، ج 45، ص 146.
3- 556. ابن طاووس: لهوف، ص 82.
4- 557. اسفراینی، ابی اسحاق: نورالعین فی مشهد الحسین، ص 54، چاپ مصر 1300 ه.