- مقدمه 1
- پیشگفتار 5
- انتقاد از مقتل نویسان 9
- الحدیث 01 11
- اشاره 11
- ترجمه 12
- بیانات 12
- فائده 14
- تنبیه 18
- سر لطیف 19
- خاتمه 21
- بیانات 23
- الحدیث 02 23
- ترجمه 23
- اشاره 23
- ترجمه 26
- اشاره 26
- الحدیث 03 26
- بیانات 27
- تتمه مهمه 32
- ترجمه 35
- اشاره 35
- الحدیث 04 35
- بیان 36
- اشاره 46
- ترجمه 46
- الحدیث 05 46
- بیانات 47
- اشاره 50
- الحدیث 06 50
- بیانات 51
- ترجمه 51
- اشاره 57
- الحدیث 07 57
- بیانات 58
- ترجمه 58
- اشاره 61
- ترجمه 61
- الحدیث 08 61
- بیانات 62
- اشاره 65
- الحدیث 09 65
- ترجمه 65
- بیانات 66
- ترجمه 87
- الحدیث 10 87
- بیانات 87
- اشاره 87
- فائده 92
- تنبیه 93
- خاتمه 97
- فایده 98
- اشاره 100
- الحدیث 11 100
- ترجمه 100
- بیانات 101
- خاتمه 103
- ترجمه 107
- اشاره 107
- الحدیث 12 107
- بیانات 108
- الحدیث 13 111
- اشاره 111
- ترجمه 112
- بیانات 116
- تتمات 120
- الحدیث 14 125
- اشاره 125
- ترجمه 126
- بیانات 127
- بیانات 129
- الحدیث 15 129
- ترجمه 129
- اشاره 129
- ملخص مقال 132
- خاتمه 133
- فایده 134
- اشاره 136
- ترجمه 136
- الحدیث 16 136
- بیانات 137
- سر لطیف 139
- تبصره 140
- ترجمه 142
- بیانات 142
- اشاره 142
- الحدیث 17 142
- فایده 145
- ترجمه 146
- اشاره 146
- الحدیث 18 146
- بیانات 147
- الحدیث 19 149
- اشاره 149
- ترجمه 149
- بیانات 150
- فایده ی استطرادیه 152
- فائده عامه و نکته تامه 159
- اختتام کلام و دفع اوهام 168
- ترجمه 170
- اشاره 170
- الحدیث 20 170
- بیان 171
- الحدیث 21 180
- اشاره 180
- ترجمه 180
- بیان 180
- اشاره 184
- الحدیث 22 184
- بیان 185
- ترجمه 185
- الحدیث 23 187
- اشاره 187
- ترجمه 188
- بیانات 189
- بیانات 194
- ترجمه 194
- الحدیث 24 194
- اشاره 194
- ترجمه 198
- الحدیث 25 198
- بیانات 198
- اشاره 198
- اشاره 204
- ترجمه 204
- الحدیث 26 204
- بیانات 205
- تنبیه 208
- تکمله 211
- استطراد کلام و تتمیم مرام 211
- الحدیث 27 214
- ترجمه 214
- اشاره 214
- بیانات 215
- انتقام الهی 217
- الحدیث 28 219
- بیانات 219
- اشاره 219
- ترجمه 219
- اشاره 224
- الحدیث 29 224
- ترجمه 224
- بیانات 225
- فایده 226
- خاتمه 231
- ترجمه 232
- الحدیث 30 232
- اشاره 232
- بیانات 232
- اشاره 237
- بیانات 237
- الحدیث 31 237
- ترجمه 237
- خاتمه نافعه 240
- اشاره 243
- بیانات 243
- ترجمه 243
- الحدیث 32 243
- سر ایمانی 248
- الحدیث 33 252
- اشاره 252
- مثنوی 253
- خاتمه 254
- اشاره 256
- بیانات 256
- الحدیث 34 256
- الحدیث 35 263
- اشاره 263
- بیانات 263
- تتمه مهمه 266
- خاتمه 267
- تفسیر غریبه 270
- اشاره 270
- الحدیث 36 270
- تفسیر غرائبه 273
- تفسیر غرائبه 274
- فائده 277
- بیانات 279
- اشاره 279
- الحدیث 37 279
- التنبیه الثالث 283
- فایده 287
- اشاره 289
- الحدیث 38 289
- ترجمه 289
- بیانات 290
- سؤال و جواب 292
- خاتمه 294
- الحدیث 39 295
- بیان 295
- اشاره 295
- خاتمه 297
- بیانات 300
- الحدیث 40 300
- اشاره 300
- خاتمه 306
مجعولات است، و تحریر این مبحث به تقریر مزبور و خلو از اصلاحات از خصائص الاربعین الحسینیه است، و بهتر آن که صرف عنان قلم نماییم.و در کافی از امام صادق (ع) روایت شده که شخصی سؤال نمود که خدا مجبور کرده بندگان را؟ گفت: نه چنین است. عرضه داشت: تفویض به ایشان نموده؟ فرمود: نه. عرضه داشت: پس چگونه است؟ فرمود: لطفی است میانه ی این دو.
خاتمه
اهل تفسیر در آیه ی مبارکه ی: «ما اصابکم من مصیبه فبما کسبت ایدیکم» (1) اختلاف کرده اند. بعضی گفته اند: عام است، و بعضی گفته اند: خاص به غیر معصومین است، و بعضی گفته اند که: مراد به مصیبت در این آیه، عقوبات حدود است.و از جواب حضرت سجاد (ع) ظاهر می شود که مصایب ائمه ی معصومین (ع) از جهت افعال و اعمال نیست، بلکه ابتلای ایشان از جهت ظهور کمالات و مراتب صبر و رضای به تقدیر است.و در «قرب الاسناد» حمیری در تفسیر آیه، سؤال شده از جناب صادق (ع) که «ما أصاب من مصیبه فبما کسبت أیدیکم»، آنچه از مصیبات به امیرالمؤمنین (ع) و اهل بیت رسید از این قبیل بوده؟ فرمود که: رسول خدا روزی هفتاد مرتبه استغفار می کرد بدون گناهی.و در تفسیر قمی به سند صحیح معتبری روایت شده که منهال بن عمرو ملاقات کرد حضرت سجاد (ع) را و پرسش حال کرد. جواب فرمود که: ما مانند اسرای بنی اسرائیل است در گرفتاری به فرعون و کشتن پسرهای ایشان و زنده داشتن زنان. و تمام افتخار عرب به محمد (ص) بود، و از برای اهل بیت او حقی نشناختند.و مکالمات حضرت را با منهال، سید محدث جزائری به وجه مبسوطی در کتاب انوار نعمانیه ایراد نموده، هر که خواهد مراجعه نماید. (2) .
1- 610. شوری، 30.
2- 611. جزایری: الانوار النعمانیه، ج 3، ص 253 - 252، شرکت چاپ، تبریز؛ ابن نما: مثیر الاحزان، ص 105، چاپ امیر، قم، 1406 ه.