عرفان اسلامی جلد 9 صفحه 54

و مادّه عالم ارواح آمده و عالم ارواح منشأ عالم ملکوت شده و عالم ملکوت مصدر عالم ملک بوده،جملگی عالم ملک به ملکوت قائم و ملکوت به ارواح قائم و ارواح به روح انسانی قائم و روح انسانی به صفت قیومی حق قائم:

[ فَسُبْحٰانَ الَّذِی بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْءٍ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ ] (1).

بنابراین [ از هر عیب و نقصی ] منزّه است خدایی که مالکیّت و فرمانروایی همه چیز به دست اوست،و به سوی او بازگردانده می شوید.

و هر چه در عالم ملک و ملکوت پدید آید همگی به واسطه آید،الّا وجود انسانی که ابتدا روح او به اشارت«کن»پدید آمد بی واسطه و صورت قالب او تخمیر بی واسطه یافت کما قال:

خَمَرْتُ طینَهَ آدَمَ بِیَدی أرْبَعینَ صَبٰاحاً (2).

گِل آدم را با قدرت خود در چهل روز سرشتم.

در وقت ازدواج روح و قالب تشریف:

[ وَ نَفَخْتُ فِیهِ ] (3).

و از روح خود در او بدمم.

بی واسطه ارزانی داشت و اختصاص اضافت:«من روحی»کرامت فرمود،پس کمال مرتبۀ روح در تجلیۀ او آمد به صفات ربوبیت تا خلافت آن حضرت را شاید.

و در این معنی مذاهب مختلفه است:

1- 1) -یس (36):83.
2- 2) -مرصاد العباد:28.
3- 3) -حجر (15):29.