آنگاه فرمود: «یُلقِی الإِسلاَمَ بِجِرانِهِ»
خطبه 187
«أَلا بِأبی وَ أُمّی هُم مِن عِدَّه أسمائُهُم فِی السَّماءِ مَعرُوفَهٌ وَ فِی الأَرضِ مَجهُولَهٌ.
أَلاَ فَتَوَقَّعُوا مَا یَکُونُ مِن إِدبَارِ أُمُورِکُم، وَ انقِطَاعِ وُصَلِکُم وَ استِعمَالِ صِغَارِکُم.
ذَاکَ حَیثُ تَکُونُ ضَربَهُ السَّیفِ عَلَی المُؤمِنِ أَهوَنُ مِنَ الدِّرهَم مِن حِلِّهِ، ذَاکَ حَیثُ یَکونُ المُعطَی أَعظمَ أَجرًا مِنَ المُعطِی. ذَاکَ حَیثُ تَسکَرُونَ مِن غَیرِ شَراب، بَل مِنَ النِّعمَهِ وَ النَّعِیم، وَ تَحلِفوُن مِن غَیرِ اضطِرَار، وَ تَکذِبُونَ مِن غَیرِ إِحرَاج. ذَاکَ إِذَا عَضَّکُمُ البَلاَءُ کَمَا یَعَضُّ القَتَبُ غَارِبَ البَعِیرِ. مَا أَطوَلَ هذَا العَنَاءَ، و أَبعَدَ هذَا الرَّجَاءَ»
هان، پدر و مادرم به فدایشان باد؛ آنها گروهی باشند که نامهایشان در آسمان نزد فرشتگان معروف است ولی در زمین ناشناخته اند؛ آگاه باشید شما آماده عقب گرائی امور خویش و گسیختگی پیوندها و روی کار آمدن کوچکان (خردسالان، نالایقان دون همت) خویشتن باشید.
ابن ابی الحدید می نویسد:
«الامامیه تقول هذه العده هم الائمه الاحد عشر من ولده(ع) ؛ و غیرهم یقول انه عنی الابدال الذین هم أولیاء الله فی الارض...»
امامیه گویند: این عده امامان یازده گانه از فرزندان آن حضرت(ع) هستند؛ و دیگران می گویند: مقصود حضرت از این کلام أبدالند که أولیاء خدا
در زمین هستند؛ و ما پیش از این درباره قطب و ابدال بوضوح سخن گفته ایم.