نظامنامه حکومت‌ صفحه 101

ارتكاب اين خطب [289] عظيم نيست، مگر كسي كه ايشان تعيين نموده، به تعليم خويش معلم و به آداب خود مودب سازند.

بيان احتياج اصناف ناس به يكديگر

هر يك از اين طبقات را به آن ديگران كمال احتياج است و هر كدام از ايشان در انتظام امور معاش و معاد خود، از رجوع به ديگران لابد و لا علاج (اند). اما جنود و لشكريان از اين جهت كه به وجود ايشان كافه رعيت در حصن امنيت و رفاهيت و به وسيله ايشان كار ولات اسلام با رونق و زينت مي‌باشد و دين مبين را به دستياري شهامت ايشان رايات [290] عزت مرفوع [291] و سر منزل امن و امان را به پاي مردي همت ايشان آيات معموري [292] در سطوح [293] است.

اگر نه پشت گرمي آتش مزاجان [294] رزم جوي بودي، كار رعايا و ساير انام كي قوام گرفتي و گرنه هواداري عقاب طبعان جنگ از ما بودي، صيت [295] اسلام كجاسمت اعتلا پذيرفتي. لا جرم حق تعالي به مقتضاي حكمت كامله و موداي عنايت شامله جمعي از خلايق خود را چنان