نظامنامه حکومت‌ صفحه 160

ايشان راه نيابد.

و مراد به تقديس الهي التفات كامله اوست كه موجب نزاهت و طهاربت نفوس و ارواح از لوث شبهات و كدورات و برائت ابدان از اصناف خلل و آفات است. روا مدار كه به شامت كردار خود سعادت تقديس الهي را از قوم خود باز داري و طوائف رعيت خود را از دولت شمول لطف زباني محروم و بي بهره گذاري، بلكه سعي كن تا ارباب عجز و ضعف را بر مطالبه حقوق دلير و قوي نمائي و به صيقل [507] رفق و مدارا از زنگ دهشت و خوف از مرائي [508] قلوب ايشان بزدائي، تا هر چه خواهند در محفل تو بي حجابانه گويند و بدون شائبه خوف و هراس با اقويا طريق مقاومت و منازعات پويند [509].

امر به حلم و بردباري و تحمل تندي و درشتي مستحقين

و آن گاه سخنان درشت ناملايم ايشان را به تحمل و بردباري تلقي كن و از گفتگوهاي باطل و كلمات بي حاصل ايشان روي انضجار

[510] درهم