نظامنامه حکومت‌ صفحه 173

امر به محافظت مقربان از ظلم و ستم بر زيردستان

بعد از رعايت اين آداب و بركت خصلت خلوت و احتجاب كه خود را به صفات حسنه آراستي و آئينه طمع از خصال ذميمه پرداختي، بايد كه به فكر اصلاح و تربيت ياران و مقربان پردازي و خاطر رعيت را از زحمت و اذيت سركشي و طغيان ايشان فارغ سازي، چه والي ملك را جمعي از خواص و مصاحبان هستند و برخي از اصحاب خلوت و همنشينان مي‌باشند، كه به صفت استيثار [543] و تطاول [544] اتصاف دارند و آحاد رعيت و زير دستان را به منزله عبيد و مماليك خويش نپندارند، هر چه زات عوائد و متايع [545] يابند، به سبب قلت انصاف خود را به آن از ساير ناس اولي مي‌دانند و از روي نخوت و بي باكي دست طمع و تطاول به حقوق ارباب عجز و استهلاك مي‌رسانند، همت خسيس بر تشييد مباني جور و