نظامنامه حکومت‌ صفحه 181

حرب و قتال سازد و ناگاه جنود آراسته وعساكر پيراسته بر سر مملكت آرميده و لشكر جنگ ناشنيده تو تازد و به هجوم سموم صولت بنياد و واجبات دولت را از حدائق ابتهاج [566] براندازند و زنهار كه از وخامت عاقبت از ساغر [567] هوش و فكرت بريز.

پس حزم و مال انديشي را شعار خود گردان و حسن ظن خويش را در حق دشمن متهم دان و هر چند امارات دوستي در جبين احوال اعداء ملاحظه نمائي، بر آن اعتماد جايز ندارد و سر رشته مراسم ضبط و حراست از دست همت مگذار، تا مواد شوكت تو استحكام گيرد و امور ملك و دولت را رونق بيفزايد.

نهي از نقص عهد و پيمان و هتك حرمت

و اگر با بعضي اعادي [568] در باب امري از امور عهدي نمودي، سر رشته معامله را بعقد پيماني محكم كردي، تا احدي از ايشان را از سهام (و) از سطوات اعوان خود به جوشن [569] امان ايمن ساخته، بنا بر مصلحتي به انگشتر زنهارش بنوازي.

پس بايد كه عهد خود را به وفا رعايت نمائي و امان خويش را به امانت محافظت فرمائي. و در معركه وفاداري، جان خود را سپر كرده از سهام زوال و فنا پروا نداري. و به سبب خوف و هلاكت بر بطلان عهد و