نظامنامه حکومت‌ صفحه 193

اهتمام تو مجاري احوال عامه رعايا و برايا بر نهج استقامت جريان يابد.

نهي در استيثار و چيزي را مخصوص گردانيدن و از رد مظالم عباد تغافل ورزيدن

پنجم- استيثار و به خود مخصوص گردانيدن بعضي امور و چشم پوشيدن از رد مظالم [607] و احقاق حقوق در وقت انكشاف و ظهور است، كه خود را در امري كه همه را در آن سمت اشتراك حاصل باشد، مستقل و منفرد داني و از چيزي كه نسبت همه كس به آن مساوي نمايد ديگران را منع نموده، مختص به خويش گرداني و در احقاق حقوق با خود تحقيق تغافل نمائي و رد مظالم عباد خواه از خود و خواه از ديگران تجويز چشم پوشيدن و تجاهل فرمائي.

پس زنهار كه خود را به اموري كه همگي ناس را در آنها سمت شركت حاصل است مخصوص نسازي و عجزه و مساكين رعيت را قرين ياس و حرمان گذاشته به تهيه‌ي اسباب رفاه خويش نپردازي و پرهيز از اين كه در اداء حقوق كه اصناف رعيت را بعلت ظلمي كه از تو عمدا يا خطاء بر ايشان واقع شده، بر ذمه تو سمت لزوم ثبوت يافته باشد و به سبب مضرتي [608] كه زا افعال تو بديشان رسيدهن، در نظر حق بين تو ثابت و محقق نمايد تغافل ورزي، يا در كارهائي كه تمشيت آنها به عنايت و اهتمام تو