آیه تطهیر در آیینه شعر عرب صفحه 136

«چین های سطل چرمی» معروف است، زیرا بعضی از قافیه ها، در یک بیت، مرفوع و همان قافیه، در بیت دیگر مجرور می باشد. اولین کسی که این نوع شعر را سروده، طلحه بن عبیدالله عونی است.(1)

اشعار عونی در مدح و رثای اهل بیت، فراوان است. یکی از قصائد بسیار زیبا و خواندنی او قصیده معروف به «مذهبه» است که در آن به پاک و مطهر بودن امام علی (ع) و بسیاری از فضائل حضرت و نیز نام های امیرالمؤمنین در تورات و انجیل و زبور اشاره می شود.(2)

عاقبت پاداش این شاعر مخلص این بود که در سال 443 وقتی فتنه بین شیعه و سنی بالا گرفت و در بغداد به حرم موسی بن جعفر (ع) و جواد الائمه (ع) حمله کرده و آنجا را آتش زده و غارت نمودند، قبر بعضی از شیعیان از جمله همین عونی و نیز «ناشی ء صغیر» و دیگران را به جرم شیعه بودن شکافته و به آتش کشیدند.(3) ابن اثیر می گوید، در این ماجرا آنقدر فجایع انجام دادند که مثل آن در دنیا واقع نشده است.(4)

شعرِ عونی:

عونی در بسیاری از اشعارش از علی و فاطمه و حسنین علیهم السلام با القاب طهر و مطهر و طاهر و... که ثمره آیه تطهیر است یاد می کند.(5) مثلاً در یک قصیده طولانی که شامل مدح امیرالمؤمنین و اسامی ائمه می باشد. ضمن آوردن فضائل حضرت، به ماجرای روز عبا و مطهر بودن علی (ع) تصریح می نماید:

اِنَّ رَسول اللّهِ مِصْباحُ الهُدی وَ حُجَّهُ اللّهِ عَلی کُلِّ البَشرْ

1- الغدیر، ج 4/129.
2- الغدیر، ج 4/131؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج 3/320 با کمی تفاوت.
3- الکامل، ج 9/576؛ شذرات الذهب، ج 3/270؛ الغدیر، ج 4/129.
4- الکامل، ج 9/557.
5- رجوع کنید به مناقب ابن شهرآشوب، ج 3/131 و 267. 279 و ج 1/380.