آیه تطهیر در آیینه شعر عرب صفحه 181

شاعر: نصر بن منتصر

نصربن احمد بن نصر از شاعرانی است که ابن شهرآشوب در «معالم» او رااز شعرای شیعه شمرده و در «مناقب» با نام «نصر بن منتصر» اشعاری از او ذکر کرده است.(1) به احوال او دست نیافتیم ولی احتمالاً در قرن پنجم می زیسته است.

شعرِ نصر بن منتصر:

ابن شهرآشوب آنجا که سخن از فضائل امام حسن مجتبی(ع) می گوید اشعار نصر بن منتصر را می آورد که در آن اصحاب کساء نام برده شده اند:

سادَتْ نِساءَ العالمَینَ اُمُّهُ وَ سادَ فی الخُلدِ اَبُوهُ المُرتَجی

نَجْلُ نَبِیِّ العالَمینَ المُصْطَفی وَ ابْنُ اَمیرِ المؤمنِینَ المُرتَضی

مَن ذا لَهُ جَدٌّ تَعالی ذِکْرُهُ بِاللّهِ مَقْروناً اِذا قامَ النِّدا؟

مَنْ کَالنَّبِیِّ وَ الوَصِیِّ والِدُهُ وَ زَوجُهُ و ابنَیْهِ اَصْحابِ الَعبا(2) ؟

مادر امام مجتبی، سرور زنان جهان است و پدرش در بهشت به او امید شفاعت می رود و بزرگ بهشتیان است. امام حسن (ع) از نسل پیامبرِ برگزیده است و پسر امیرمؤمنان علی مرتضی. چه کسی مثل امام حسن (ع) جدی چون رسول خدا دارد که هنگام بلندشدن صدای اذان، نامش با نام خداوند عالم، در کنار هم برده شود.

چه کسی مانند این پنج نفر اصحاب کساء است، مانند پیامبر و وصی او علی و همسرش و دو پسرانش؟ سلام الله علیهم اجمعین.