آیه تطهیر در آیینه شعر عرب صفحه 204

شاعر: ابن طلحه شافعی

ابوسالم محمد بن طلحه بن محمد بن حسن قرشی عَدَوی نصیبینی شافعی ملقب به کمال الدین(1) می باشد. ولادت او روز عاشورا(2) سال 582 در قریه عُمَریّه(3) یا عمریّین(4) در نصیبَین(5) واقع شده است. از همین رو او را عمری و نصیبی یا نصیبینی(6) نامیده اند. بعضی به اشتباه پنداشته اند که دلیل منسوب شدن او به «عمری» انتسابش به عمر بن خطاب بوده(7) ، ولی چنین نیست، بلکه مراد آن است که وی در عمریه متولد شده است.(8)

ابن طلحه در نیشابور استماع حدیث کرده(9) و در حلب و دمشق به نقل احادیث مشغول بوده و در این امر، برجسته شده(10) و در دمشق در مدرسه امینیه سکنی گزیده است.(11) برای تحصیل علم به خراسان رفته(12) و چندین بار به مصر(13) و قاهره(14) سفر کرده است.

وی مردی فقیه و عارفی کامل و عالم به علم مذهب و اصول شده(15) و سپس خطیب دمشق در حلب(16) و مفتی مذهب شافعی گشته است. شخصی

1- طبقات الشافعیه اَسنَوی، شماره 1200.
2- المقفی الکبیر، ج 5/753.
3- طبقات الشافعیه ابن شهبه، ج 2/121؛ تاریخ اسلام ذهبی، وفیات سال 651 تا 660 ص 134.
4- المقفی الکبیر، ج 5/753.
5- شهرِ آبادی در بلاد جزیره در جاده قافله ها از موصل به شام بوده (معجم البلدان، ج 5/288) .
6- این اختلاف از منصرف بودن یا غیرمنصرف بودن نام شهر ناشی شده است (معجم البلدان، ج 5/288) .
7- طبقات الشافعیه ابن شَهبه، ج 2/121.
8- المقفی الکبیر، ج 5/754.
9- اعلام النبلاء فی علماء حلب الشَهباء ج 6/406.
10- طبقات الشافعیه سُبکی، ج 8/83.
11- طبقات الشافعیه اَسنَوی، شماره 1200.
12- تاریخ اسلام ذهبی، جلد مربوطه/134.
13- المقفی الکبیر، ج 5/753.
14- السلوک لمعرفه الدول و الملوک، ج 1/486.
15- تاریخ اسلام ذهبی، جلد مربوطه/134؛ الواغی بالوفیات، ج 3/176؛ مرآه الجنان، ج 4/99؛ البدایه و النهایه، ج 13/ 218؛ طبقات الشافعیه ابن شَهبه، ج 2/121.
16- عِقدالجمان، ج 1/94؛ السلوک لمعرفه الدول و الملوک، ج 1/486.